uczesanie

Polish

Etymology

From uczesać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.t͡ʂɛˈsa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: u‧cze‧sa‧nie

Noun

uczesanie n

1. verbal noun of uczesać
2. haircut, hairstyle

   Synonyms: fryzura, koafiura

Declension

Declension of uczesanie

	singular	plural
nominative	uczesanie	uczesania
genitive	uczesania	uczesań
dative	uczesaniu	uczesaniom
accusative	uczesanie	uczesania
instrumental	uczesaniem	uczesaniami
locative	uczesaniu	uczesaniach
vocative	uczesanie	uczesania

Related terms

verb

• uczesać pf

 

Further reading

• uczesanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uczesanie in Polish dictionaries at PWN