układniczy

Polish

Etymology

From układnik +‎ -y. First attested in 1844.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.kwadˈɲi.t͡ʂɨ/
• Rhymes: -it͡ʂɨ
• Syllabification: u‧kład‧ni‧czy

Adjective

układniczy (not comparable, no derived adverb)

1. (chiefly obsolete, relational) Synonym of układowy

Declension

Declension of układniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	układniczy		układnicza	układnicze	układniczy	układnicze
genitive	układniczego		układniczej	układniczego	układniczych
dative	układniczemu		układniczej	układniczemu	układniczym
accusative	układniczego	układniczy	układniczą	układnicze	układniczych	układnicze
instrumental	układniczym		układniczą	układniczym	układniczymi
locative	układniczym		układniczej	układniczym	układniczych

Related terms

adjectives

• układny
• układowy

 

adverbs

• układnie
• układno
• układowo

 

nouns

• układ
• układacz
• układaczka
• układanka
• układarka
• układka
• układnica
• układnictwo
• układnik
• układniś
• układność
• układowość
• układzik

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• układać impf
• ukłaść pf

 

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “układniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układniczy”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264