uprosić

Polish

Etymology

From u- +‎ prosić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈprɔ.ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
• Syllabification: u‧pro‧sić

Verb

uprosić pf (imperfective upraszać)

1. (transitive) to plead with, to implore, to beg

Conjugation

Conjugation of uprosić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uprosić
future tense	1st	uproszę			uprosimy
	2nd	uprosisz			uprosicie
	3rd	uprosi			uproszą
	impersonal	uprosi się
past tense	1st	uprosiłem, -(e)m uprosił	uprosiłam, -(e)m uprosiła	uprosiłom, -(e)m uprosiło	uprosiliśmy, -(e)śmy uprosili	uprosiłyśmy, -(e)śmy uprosiły
	2nd	uprosiłeś, -(e)ś uprosił	uprosiłaś, -(e)ś uprosiła	uprosiłoś, -(e)ś uprosiło	uprosiliście, -(e)ście uprosili	uprosiłyście, -(e)ście uprosiły
	3rd	uprosił	uprosiła	uprosiło	uprosili	uprosiły
	impersonal	uproszono
conditional	1st	uprosiłbym, bym uprosił	uprosiłabym, bym uprosiła	uprosiłobym, bym uprosiło	uprosilibyśmy, byśmy uprosili	uprosiłybyśmy, byśmy uprosiły
	2nd	uprosiłbyś, byś uprosił	uprosiłabyś, byś uprosiła	uprosiłobyś, byś uprosiło	uprosilibyście, byście uprosili	uprosiłybyście, byście uprosiły
	3rd	uprosiłby, by uprosił	uprosiłaby, by uprosiła	uprosiłoby, by uprosiło	uprosiliby, by uprosili	uprosiłyby, by uprosiły
	impersonal	uproszono by
imperative	1st	niech uproszę			uprośmy
	2nd	uproś			uproście
	3rd	niech uprosi			niech uproszą
passive adjectival participle		uproszony	uproszona	uproszone	uproszeni	uproszone
anterior adverbial participle		uprosiwszy
verbal noun		uproszenie

Further reading

• uprosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uprosić in Polish dictionaries at PWN