uwieść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish uwieść, from Proto-Slavic *uvesti. By surface analysis, u- +‎ wieść.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

uwieść pf (imperfective uwodzić)

  1. (transitive) to seduce
  2. (transitive) to deceive, to beguile
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać

Conjugation[edit]

Conjugation of uwieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwieść
future tense 1st uwiodę uwiedziemy
2nd uwiedziesz uwiedziecie
3rd uwiedzie uwiodą
impersonal uwiedzie się
past tense 1st uwiodłem,
-(e)m uwiódł
uwiodłam,
-(e)m uwiodła
uwiodłom,
-(e)m uwiodło
uwiedliśmy,
-(e)śmy uwiedli
uwiodłyśmy,
-(e)śmy uwiodły
2nd uwiodłeś,
-(e)ś uwiódł
uwiodłaś,
-(e)ś uwiodła
uwiodłoś,
-(e)ś uwiodło
uwiedliście,
-(e)ście uwiedli
uwiodłyście,
-(e)ście uwiodły
3rd uwiódł uwiodła uwiodło uwiedli uwiodły
impersonal uwiedziono
conditional 1st uwiódłbym,
bym uwiódł
uwiodłabym,
bym uwiodła
uwiodłobym,
bym uwiodło
uwiedlibyśmy,
byśmy uwiedli
uwiodłybyśmy,
byśmy uwiodły
2nd uwiódłbyś,
byś uwiódł
uwiodłabyś,
byś uwiodła
uwiodłobyś,
byś uwiodło
uwiedlibyście,
byście uwiedli
uwiodłybyście,
byście uwiodły
3rd uwiódłby,
by uwiódł
uwiodłaby,
by uwiodła
uwiodłoby,
by uwiodło
uwiedliby,
by uwiedli
uwiodłyby,
by uwiodły
impersonal uwiedziono by
imperative 1st niech uwiodę uwiedźmy
2nd uwiedź uwiedźcie
3rd niech uwiedzie niech uwiodą
passive adjectival participle uwiedziony uwiedziona uwiedzione uwiedzeni uwiedzione
anterior adverbial participle uwiódłszy
verbal noun uwiedzenie

Further reading[edit]

  • uwieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwieść in Polish dictionaries at PWN