verkrachting
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From verkrachten + -ing.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
verkrachting f (plural verkrachtingen, diminutive verkrachtingetje n or verkrachtinkje n)
From verkrachten + -ing.
verkrachting f (plural verkrachtingen, diminutive verkrachtingetje n or verkrachtinkje n)