wkurwiony

Polish

Etymology

From wkurwić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /fkurˈvjɔ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: wkur‧wio‧ny

Adjective

wkurwiony (comparative bardziej wkurwiony, superlative najbardziej wkurwiony, no derived adverb)

1. (vulgar) pissed off

   Synonyms: see Thesaurus:zły

Declension

Declension of wkurwiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wkurwiony		wkurwiona	wkurwione	wkurwieni	wkurwione
genitive	wkurwionego		wkurwionej	wkurwionego	wkurwionych
dative	wkurwionemu		wkurwionej	wkurwionemu	wkurwionym
accusative	wkurwionego	wkurwiony	wkurwioną	wkurwione	wkurwionych	wkurwione
instrumental	wkurwionym		wkurwioną	wkurwionym	wkurwionymi
locative	wkurwionym		wkurwionej	wkurwionym	wkurwionych

Related terms

verbs

• wkurwiać
• wkurwić

 

Further reading

• wkurwiony in Polish dictionaries at PWN