współżycie

Polish

Etymology

From współżyć +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuwˈʐɨ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕɛ
• Syllabification: współ‧ży‧cie

Noun

współżycie n

1. verbal noun of współżyć
2. symbiosis, coexistence
3. sex life

Declension

Declension of współżycie

	singular
nominative	współżycie
genitive	współżycia
dative	współżyciu
accusative	współżycie
instrumental	współżyciem
locative	współżyciu
vocative	współżycie

Further reading

• współżycie in Polish dictionaries at PWN