wyobcowanie

Polish

Etymology

From wyobcować +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.ɔp.t͡sɔˈva.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧ob‧co‧wa‧nie

Noun

wyobcowanie n

1. verbal noun of wyobcować
2. alienation

   Synonym: alienacja

Declension

Declension of wyobcowanie

	singular
nominative	wyobcowanie
genitive	wyobcowania
dative	wyobcowaniu
accusative	wyobcowanie
instrumental	wyobcowaniem
locative	wyobcowaniu
vocative	wyobcowanie

Further reading

• wyobcowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyobcowanie in Polish dictionaries at PWN