þrífa

Icelandic

Etymology

From Old Norse þrífa, from Proto-Germanic *þrībaną. The word is in an older semantic than English thrive as in English it came to mean "to take" and thereby "to grow," but in a reflexive form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθriːva/

  Rhymes: -iːva

Verb

þrífa (strong verb, third-person singular past indicative þreif, third-person plural past indicative þrifu, supine þrifið)

1. (transitive, governs the accusative) to clean, to cleanse
2. (transitive, governs the accusative) to snatch, to seize, to grab

Conjugation

þrífa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þrífa
supine (sagnbót)		þrifið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrífandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þríf	við þrífum	present (nútíð)	ég þrífi	við þrífum
	þú þrífur	þið þrífið		þú þrífir	þið þrífið
	hann, hún, það þrífur	þeir, þær, þau þrífa		hann, hún, það þrífi	þeir, þær, þau þrífi
past (þátíð)	ég þreif	við þrifum	past (þátíð)	ég þrifi	við þrifum
	þú þreifst	þið þrifuð		þú þrifir	þið þrifuð
	hann, hún, það þreif	þeir, þær, þau þrifu		hann, hún, það þrifi	þeir, þær, þau þrifu
imperative (boðháttur)	þríf (þú)	þrífið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þrífðu	þrífiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrífast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þrífast
supine (sagnbót)		þrifist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrífandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þrífst	við þrífumst	present (nútíð)	ég þrífist	við þrífumst
	þú þrífst	þið þrífist		þú þrífist	þið þrífist
	hann, hún, það þrífst	þeir, þær, þau þrífast		hann, hún, það þrífist	þeir, þær, þau þrífist
past (þátíð)	ég þreifst	við þrifumst	past (þátíð)	ég þrifist	við þrifumst
	þú þreifst	þið þrifust		þú þrifist	þið þrifust
	hann, hún, það þreifst	þeir, þær, þau þrifust		hann, hún, það þrifist	þeir, þær, þau þrifust
imperative (boðháttur)	þrífst (þú)	þrífist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þrífstu	þrífisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrifinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrifinn	þrifin	þrifið		þrifnir	þrifnar	þrifin
accusative (þolfall)	þrifinn	þrifna	þrifið		þrifna	þrifnar	þrifin
dative (þágufall)	þrifnum	þrifinni	þrifnu		þrifnum	þrifnum	þrifnum
genitive (eignarfall)	þrifins	þrifinnar	þrifins		þrifinna	þrifinna	þrifinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrifni	þrifna	þrifna		þrifnu	þrifnu	þrifnu
accusative (þolfall)	þrifna	þrifnu	þrifna		þrifnu	þrifnu	þrifnu
dative (þágufall)	þrifna	þrifnu	þrifna		þrifnu	þrifnu	þrifnu
genitive (eignarfall)	þrifna	þrifnu	þrifna		þrifnu	þrifnu	þrifnu

Synonyms

• (to clean): hreinsa
• (to snatch): hrifsa

Derived terms

derived terms

• þrífa til
• þrífast

derived terms

• þrífa eftir
• þrífa í
• þrífa til

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)