αβανταδόρικος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /a.van.daˈðo.ɾi.kos/
• Hyphenation: α‧βα‧ντα‧δό‧ρι‧κος

Adjective

αβανταδόρικος • (avantadórikos) m (feminine αβανταδόρικη, neuter αβανταδόρικο)

1. taking advantage (especially unfair advantage)

Declension

Declension of αβανταδόρικος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αβανταδόρικος •	αβανταδόρικη •	αβανταδόρικο •	αβανταδόρικοι •	αβανταδόρικες •	αβανταδόρικα •
genitive	αβανταδόρικου •	αβανταδόρικης •	αβανταδόρικου •	αβανταδόρικων •	αβανταδόρικων •	αβανταδόρικων •
accusative	αβανταδόρικο •	αβανταδόρικη •	αβανταδόρικο •	αβανταδόρικους •	αβανταδόρικες •	αβανταδόρικα •
vocative	αβανταδόρικε •	αβανταδόρικη •	αβανταδόρικο •	αβανταδόρικοι •	αβανταδόρικες •	αβανταδόρικα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αβανταδόρικος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αβανταδόρικος, etc.)

Derived terms

• αβανταδόρικα (avantadórika, adverb)

Related terms

• see: αβάντα (avánta, “unfair advantage”)