ανορθωτής

Greek

Noun

ανορθωτής • (anorthotís) m (plural ανορθωτές)

1. (politics, etc) reformer
2. (construction) restorer
3. (electricity) rectifier

Declension

Declension of ανορθωτής

	singular	plural
nominative	ανορθωτής •	ανορθωτές •
genitive	ανορθωτή •	ανορθωτών •
accusative	ανορθωτή •	ανορθωτές •
vocative	ανορθωτή •	ανορθωτές •

Related terms

• see: ανορθώνω f (anorthóno, “to restore, to recover”)