γενίτσαρος

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish یڭیچری (yeñiçeri), from یڭی (yeñi, “new”) + چری (çeri, “soldier”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝeˈni.t͡sa.ɾos/

Noun

γενίτσαρος • (genítsaros) m (plural γενίτσαροι)

1. janissary

Declension

Declension of γενίτσαρος

	singular	plural
nominative	γενίτσαρος •	γενίτσαροι •
genitive	γενιτσάρου •	γενιτσάρων •
accusative	γενίτσαρο •	γενιτσάρους •
vocative	γενίτσαρε •	γενίτσαροι •

Further reading

• γενίτσαρος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el