επικερδής

Greek

Adjective

επικερδής • (epikerdís) m (feminine επικερδής, neuter επικερδές)

1. lucrative (producing a surplus; profitable)

Declension

Declension of επικερδής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επικερδής •	επικερδής •	επικερδές •	επικερδείς •	επικερδείς •	επικερδή •
genitive	επικερδούς •	επικερδούς •	επικερδούς •	επικερδών •	επικερδών •	επικερδών •
accusative	επικερδή •	επικερδή •	επικερδές •	επικερδείς •	επικερδείς •	επικερδή •
vocative	επικερδή • / επικερδής •	επικερδής •	επικερδές •	επικερδείς •	επικερδείς •	επικερδή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επικερδής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επικερδής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επικερδέστερος •	επικερδέστερη •	επικερδέστερο •	επικερδέστεροι •	επικερδέστερες •	επικερδέστερα •
genitive	επικερδέστερου •	επικερδέστερης •	επικερδέστερου •	επικερδέστερων •	επικερδέστερων •	επικερδέστερων •
accusative	επικερδέστερο •	επικερδέστερη •	επικερδέστερο •	επικερδέστερους •	επικερδέστερες •	επικερδέστερα •
vocative	επικερδέστερε •	επικερδέστερη •	επικερδέστερο •	επικερδέστεροι •	επικερδέστερες •	επικερδέστερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επικερδέστερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επικερδέστατος •	επικερδέστατη •	επικερδέστατο •	επικερδέστατοι •	επικερδέστατες •	επικερδέστατα •
genitive	επικερδέστατου •	επικερδέστατης •	επικερδέστατου •	επικερδέστατων •	επικερδέστατων •	επικερδέστατων •
accusative	επικερδέστατο •	επικερδέστατη •	επικερδέστατο •	επικερδέστατους •	επικερδέστατες •	επικερδέστατα •
vocative	επικερδέστατε •	επικερδέστατη •	επικερδέστατο •	επικερδέστατοι •	επικερδέστατες •	επικερδέστατα •