ευχάριστος

See also: εὐχάριστος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek εὐχάριστος (eukháristos), with semantic loan from French agréable.

Pronunciation

• IPA^(key): /eˈfxa.ɾi.stos/
• Hyphenation: ευ‧χά‧ρι‧στος

Adjective

ευχάριστος • (efcháristos) m (feminine ευχάριστη, neuter ευχάριστο)

1. pleasant, pleasing, agreeable

   Antonym: δυσάρεστος (dysárestos)

Declension

Declension of ευχάριστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευχάριστος •	ευχάριστη •	ευχάριστο •	ευχάριστοι •	ευχάριστες •	ευχάριστα •
genitive	ευχάριστου •	ευχάριστης •	ευχάριστου •	ευχάριστων •	ευχάριστων •	ευχάριστων •
accusative	ευχάριστο •	ευχάριστη •	ευχάριστο •	ευχάριστους •	ευχάριστες •	ευχάριστα •
vocative	ευχάριστε •	ευχάριστη •	ευχάριστο •	ευχάριστοι •	ευχάριστες •	ευχάριστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευχάριστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευχάριστος, etc.)