ξυναδικέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksy.na.di.ké.ɔː/ → /ksy.na.ðiˈce.o/ → /ksi.na.ðiˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.na.di.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksy.na.diˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksy.na.ðiˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksy.na.ðiˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksi.na.ðiˈce.o/

Verb

ξῠνᾰδῐκέω • (xunadikéō)

1. Old Attic form of συναδικέω (sunadikéō, “to join in wrong or injury”)

Inflection

   Present: ξῠνᾰδῐκέω, ξῠνᾰδῐκέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνᾰδῐκέω	ξῠνᾰδῐκέεις	ξῠνᾰδῐκέει	ξῠνᾰδῐκέετον	ξῠνᾰδῐκέετον	ξῠνᾰδῐκέομεν	ξῠνᾰδῐκέετε	ξῠνᾰδῐκέουσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνᾰδῐκέω	ξῠνᾰδῐκέῃς	ξῠνᾰδῐκέῃ	ξῠνᾰδῐκέητον	ξῠνᾰδῐκέητον	ξῠνᾰδῐκέωμεν	ξῠνᾰδῐκέητε	ξῠνᾰδῐκέωσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰδῐκέοιμῐ	ξῠνᾰδῐκέοις	ξῠνᾰδῐκέοι	ξῠνᾰδῐκέοιτον	ξῠνᾰδῐκεοίτην	ξῠνᾰδῐκέοιμεν	ξῠνᾰδῐκέοιτε	ξῠνᾰδῐκέοιεν
	imperative		ξῠνᾰδῐ́κεε	ξῠνᾰδῐκεέτω	ξῠνᾰδῐκέετον	ξῠνᾰδῐκεέτων		ξῠνᾰδῐκέετε	ξῠνᾰδῐκεόντων
middle/ passive	indicative	ξῠνᾰδῐκέομαι	ξῠνᾰδῐκέῃ, ξῠνᾰδῐκέει	ξῠνᾰδῐκέεται	ξῠνᾰδῐκέεσθον	ξῠνᾰδῐκέεσθον	ξῠνᾰδῐκεόμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκέεσθε	ξῠνᾰδῐκέονται
	subjunctive	ξῠνᾰδῐκέωμαι	ξῠνᾰδῐκέῃ	ξῠνᾰδῐκέηται	ξῠνᾰδῐκέησθον	ξῠνᾰδῐκέησθον	ξῠνᾰδῐκεώμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκέησθε	ξῠνᾰδῐκέωνται
	optative	ξῠνᾰδῐκεοίμην	ξῠνᾰδῐκέοιο	ξῠνᾰδῐκέοιτο	ξῠνᾰδῐκέοισθον	ξῠνᾰδῐκεοίσθην	ξῠνᾰδῐκεοίμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκέοισθε	ξῠνᾰδῐκέοιντο
	imperative		ξῠνᾰδῐκέου	ξῠνᾰδῐκεέσθω	ξῠνᾰδῐκέεσθον	ξῠνᾰδῐκεέσθων		ξῠνᾰδῐκέεσθε	ξῠνᾰδῐκεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξῠνᾰδῐκέειν				ξῠνᾰδῐκέεσθαι
participle	m	ξῠνᾰδῐκέων				ξῠνᾰδῐκεόμενος
	f	ξῠνᾰδῐκέουσᾰ				ξῠνᾰδῐκεομένη
	n	ξῠνᾰδῐκέον				ξῠνᾰδῐκεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ξῠνᾰδῐκῶ, ξῠνᾰδῐκοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνᾰδῐκῶ	ξῠνᾰδῐκεῖς	ξῠνᾰδῐκεῖ	ξῠνᾰδῐκεῖτον	ξῠνᾰδῐκεῖτον	ξῠνᾰδῐκοῦμεν	ξῠνᾰδῐκεῖτε	ξῠνᾰδῐκοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνᾰδῐκῶ	ξῠνᾰδῐκῇς	ξῠνᾰδῐκῇ	ξῠνᾰδῐκῆτον	ξῠνᾰδῐκῆτον	ξῠνᾰδῐκῶμεν	ξῠνᾰδῐκῆτε	ξῠνᾰδῐκῶσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰδῐκοίην, ξῠνᾰδῐκοῖμῐ	ξῠνᾰδῐκοίης, ξῠνᾰδῐκοῖς	ξῠνᾰδῐκοίη, ξῠνᾰδῐκοῖ	ξῠνᾰδῐκοῖτον, ξῠνᾰδῐκοίητον	ξῠνᾰδῐκοίτην, ξῠνᾰδῐκοιήτην	ξῠνᾰδῐκοῖμεν, ξῠνᾰδῐκοίημεν	ξῠνᾰδῐκοῖτε, ξῠνᾰδῐκοίητε	ξῠνᾰδῐκοῖεν, ξῠνᾰδῐκοίησᾰν
	imperative		ξῠνᾰδῐ́κει	ξῠνᾰδῐκείτω	ξῠνᾰδῐκεῖτον	ξῠνᾰδῐκείτων		ξῠνᾰδῐκεῖτε	ξῠνᾰδῐκούντων
middle/ passive	indicative	ξῠνᾰδῐκοῦμαι	ξῠνᾰδῐκεῖ, ξῠνᾰδῐκῇ	ξῠνᾰδῐκεῖται	ξῠνᾰδῐκεῖσθον	ξῠνᾰδῐκεῖσθον	ξῠνᾰδῐκούμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκεῖσθε	ξῠνᾰδῐκοῦνται
	subjunctive	ξῠνᾰδῐκῶμαι	ξῠνᾰδῐκῇ	ξῠνᾰδῐκῆται	ξῠνᾰδῐκῆσθον	ξῠνᾰδῐκῆσθον	ξῠνᾰδῐκώμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκῆσθε	ξῠνᾰδῐκῶνται
	optative	ξῠνᾰδῐκοίμην	ξῠνᾰδῐκοῖο	ξῠνᾰδῐκοῖτο	ξῠνᾰδῐκοῖσθον	ξῠνᾰδῐκοίσθην	ξῠνᾰδῐκοίμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκοῖσθε	ξῠνᾰδῐκοῖντο
	imperative		ξῠνᾰδῐκοῦ	ξῠνᾰδῐκείσθω	ξῠνᾰδῐκεῖσθον	ξῠνᾰδῐκείσθων		ξῠνᾰδῐκεῖσθε	ξῠνᾰδῐκείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξῠνᾰδῐκεῖν				ξῠνᾰδῐκεῖσθαι
participle	m	ξῠνᾰδῐκῶν				ξῠνᾰδῐκούμενος
	f	ξῠνᾰδῐκοῦσᾰ				ξῠνᾰδῐκουμένη
	n	ξῠνᾰδῐκοῦν				ξῠνᾰδῐκούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ξῠνηδῐ́κεον, ξῠνηδῐκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνηδῐ́κεον	ξῠνηδῐ́κεες	ξῠνηδῐ́κεε(ν)	ξῠνηδῐκέετον	ξῠνηδῐκεέτην	ξῠνηδῐκέομεν	ξῠνηδῐκέετε	ξῠνηδῐ́κεον
middle/ passive	indicative	ξῠνηδῐκεόμην	ξῠνηδῐκέου	ξῠνηδῐκέετο	ξῠνηδῐκέεσθον	ξῠνηδῐκεέσθην	ξῠνηδῐκεόμεθᾰ	ξῠνηδῐκέεσθε	ξῠνηδῐκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ξῠνηδῐ́κουν, ξῠνηδῐκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνηδῐ́κουν	ξῠνηδῐ́κεις	ξῠνηδῐ́κει	ξῠνηδῐκεῖτον	ξῠνηδῐκείτην	ξῠνηδῐκοῦμεν	ξῠνηδῐκεῖτε	ξῠνηδῐ́κουν
middle/ passive	indicative	ξῠνηδῐκούμην	ξῠνηδῐκοῦ	ξῠνηδῐκεῖτο	ξῠνηδῐκεῖσθον	ξῠνηδῐκείσθην	ξῠνηδῐκούμεθᾰ	ξῠνηδῐκεῖσθε	ξῠνηδῐκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ξῠνᾰδιῐήσω, ξῠνᾰδιῐήσομαι, ξῠνᾰδῐκηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνᾰδιῐήσω	ξῠνᾰδιῐήσεις	ξῠνᾰδιῐήσει	ξῠνᾰδιῐήσετον	ξῠνᾰδιῐήσετον	ξῠνᾰδιῐήσομεν	ξῠνᾰδιῐήσετε	ξῠνᾰδιῐήσουσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰδιῐήσοιμῐ	ξῠνᾰδιῐήσοις	ξῠνᾰδιῐήσοι	ξῠνᾰδιῐήσοιτον	ξῠνᾰδιῐησοίτην	ξῠνᾰδιῐήσοιμεν	ξῠνᾰδιῐήσοιτε	ξῠνᾰδιῐήσοιεν
middle	indicative	ξῠνᾰδιῐήσομαι	ξῠνᾰδιῐήσῃ, ξῠνᾰδιῐήσει	ξῠνᾰδιῐήσεται	ξῠνᾰδιῐήσεσθον	ξῠνᾰδιῐήσεσθον	ξῠνᾰδιῐησόμεθᾰ	ξῠνᾰδιῐήσεσθε	ξῠνᾰδιῐήσονται
	optative	ξῠνᾰδιῐησοίμην	ξῠνᾰδιῐήσοιο	ξῠνᾰδιῐήσοιτο	ξῠνᾰδιῐήσοισθον	ξῠνᾰδιῐησοίσθην	ξῠνᾰδιῐησοίμεθᾰ	ξῠνᾰδιῐήσοισθε	ξῠνᾰδιῐήσοιντο
passive	indicative	ξῠνᾰδῐκηθήσομαι	ξῠνᾰδῐκηθήσῃ	ξῠνᾰδῐκηθήσεται	ξῠνᾰδῐκηθήσεσθον	ξῠνᾰδῐκηθήσεσθον	ξῠνᾰδῐκηθησόμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκηθήσεσθε	ξῠνᾰδῐκηθήσονται
	optative	ξῠνᾰδῐκηθησοίμην	ξῠνᾰδῐκηθήσοιο	ξῠνᾰδῐκηθήσοιτο	ξῠνᾰδῐκηθήσοισθον	ξῠνᾰδῐκηθησοίσθην	ξῠνᾰδῐκηθησοίμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκηθήσοισθε	ξῠνᾰδῐκηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ξῠνᾰδιῐήσειν			ξῠνᾰδιῐήσεσθαι		ξῠνᾰδῐκηθήσεσθαι
participle	m	ξῠνᾰδιῐήσων			ξῠνᾰδιῐησόμενος		ξῠνᾰδῐκηθησόμενος
	f	ξῠνᾰδιῐήσουσᾰ			ξῠνᾰδιῐησομένη		ξῠνᾰδῐκηθησομένη
	n	ξῠνᾰδιῐῆσον			ξῠνᾰδιῐησόμενον		ξῠνᾰδῐκηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ξῠνηδῐ́κησᾰ, ξῠνηδῐκησᾰ́μην, ξῠνηδῐκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνηδῐ́κησᾰ	ξῠνηδῐ́κησᾰς	ξῠνηδῐ́κησε(ν)	ξῠνηδῐκήσᾰτον	ξῠνηδῐκησᾰ́την	ξῠνηδῐκήσᾰμεν	ξῠνηδῐκήσᾰτε	ξῠνηδῐ́κησᾰν
	subjunctive	ξῠνᾰδῐκήσω	ξῠνᾰδῐκήσῃς	ξῠνᾰδῐκήσῃ	ξῠνᾰδῐκήσητον	ξῠνᾰδῐκήσητον	ξῠνᾰδῐκήσωμεν	ξῠνᾰδῐκήσητε	ξῠνᾰδῐκήσωσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰδῐκήσαιμῐ	ξῠνᾰδῐκήσειᾰς, ξῠνᾰδῐκήσαις	ξῠνᾰδῐκήσειε(ν), ξῠνᾰδῐκήσαι	ξῠνᾰδῐκήσαιτον	ξῠνᾰδῐκησαίτην	ξῠνᾰδῐκήσαιμεν	ξῠνᾰδῐκήσαιτε	ξῠνᾰδῐκήσειᾰν, ξῠνᾰδῐκήσαιεν
	imperative		ξῠνᾰδῐ́κησον	ξῠνᾰδῐκησᾰ́τω	ξῠνᾰδῐκήσᾰτον	ξῠνᾰδῐκησᾰ́των		ξῠνᾰδῐκήσᾰτε	ξῠνᾰδῐκησᾰ́ντων
middle	indicative	ξῠνηδῐκησᾰ́μην	ξῠνηδῐκήσω	ξῠνηδῐκήσᾰτο	ξῠνηδῐκήσᾰσθον	ξῠνηδῐκησᾰ́σθην	ξῠνηδῐκησᾰ́μεθᾰ	ξῠνηδῐκήσᾰσθε	ξῠνηδῐκήσᾰντο
	subjunctive	ξῠνᾰδῐκήσωμαι	ξῠνᾰδῐκήσῃ	ξῠνᾰδῐκήσηται	ξῠνᾰδῐκήσησθον	ξῠνᾰδῐκήσησθον	ξῠνᾰδῐκησώμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκήσησθε	ξῠνᾰδῐκήσωνται
	optative	ξῠνᾰδῐκησαίμην	ξῠνᾰδῐκήσαιο	ξῠνᾰδῐκήσαιτο	ξῠνᾰδῐκήσαισθον	ξῠνᾰδῐκησαίσθην	ξῠνᾰδῐκησαίμεθᾰ	ξῠνᾰδῐκήσαισθε	ξῠνᾰδῐκήσαιντο
	imperative		ξῠνᾰδῐ́κησαι	ξῠνᾰδῐκησᾰ́σθω	ξῠνᾰδῐκήσᾰσθον	ξῠνᾰδῐκησᾰ́σθων		ξῠνᾰδῐκήσᾰσθε	ξῠνᾰδῐκησᾰ́σθων
passive	indicative	ξῠνηδῐκήθην	ξῠνηδῐκήθης	ξῠνηδῐκήθη	ξῠνηδῐκήθητον	ξῠνηδῐκηθήτην	ξῠνηδῐκήθημεν	ξῠνηδῐκήθητε	ξῠνηδῐκήθησᾰν
	subjunctive	ξῠνᾰδῐκηθῶ	ξῠνᾰδῐκηθῇς	ξῠνᾰδῐκηθῇ	ξῠνᾰδῐκηθῆτον	ξῠνᾰδῐκηθῆτον	ξῠνᾰδῐκηθῶμεν	ξῠνᾰδῐκηθῆτε	ξῠνᾰδῐκηθῶσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰδῐκηθείην	ξῠνᾰδῐκηθείης	ξῠνᾰδῐκηθείη	ξῠνᾰδῐκηθεῖτον, ξῠνᾰδῐκηθείητον	ξῠνᾰδῐκηθείτην, ξῠνᾰδῐκηθειήτην	ξῠνᾰδῐκηθεῖμεν, ξῠνᾰδῐκηθείημεν	ξῠνᾰδῐκηθεῖτε, ξῠνᾰδῐκηθείητε	ξῠνᾰδῐκηθεῖεν, ξῠνᾰδῐκηθείησᾰν
	imperative		ξῠνᾰδῐκήθητῐ	ξῠνᾰδῐκηθήτω	ξῠνᾰδῐκήθητον	ξῠνᾰδῐκηθήτων		ξῠνᾰδῐκήθητε	ξῠνᾰδῐκηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ξῠνᾰδῐκῆσαι			ξῠνᾰδῐκήσᾰσθαι		ξῠνᾰδῐκηθῆναι
participle	m	ξῠνᾰδῐκήσᾱς			ξῠνᾰδῐκησᾰ́μενος		ξῠνᾰδῐκηθείς
	f	ξῠνᾰδῐκήσᾱσᾰ			ξῠνᾰδῐκησᾰμένη		ξῠνᾰδῐκηθεῖσᾰ
	n	ξῠνᾰδῐκῆσᾰν			ξῠνᾰδῐκησᾰ́μενον		ξῠνᾰδῐκηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.