ποθέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ποθήω (pothḗō) — Aeolic

Etymology

From πόθος (póthos) and/or ποθή (pothḗ) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.tʰé.ɔː/ → /poˈθe.o/ → /poˈθe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.tʰé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈtʰe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈθe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈθe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈθe.o/

Verb

ποθέω • (pothéō)

1. to long for, yearn after, desire
2. to miss or regret (what is lost)
3. to require
4. to be anxious (to do something)

Conjugation

   Present: ποθέω, ποθέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ποθέω	ποθέεις	ποθέει	ποθέετον	ποθέετον	ποθέομεν	ποθέετε	ποθέουσῐ(ν)
	subjunctive	ποθέω	ποθέῃς	ποθέῃ	ποθέητον	ποθέητον	ποθέωμεν	ποθέητε	ποθέωσῐ(ν)
	optative	ποθέοιμῐ	ποθέοις	ποθέοι	ποθέοιτον	ποθεοίτην	ποθέοιμεν	ποθέοιτε	ποθέοιεν
	imperative		πόθεε	ποθεέτω	ποθέετον	ποθεέτων		ποθέετε	ποθεόντων
middle/ passive	indicative	ποθέομαι	ποθέῃ, ποθέει	ποθέεται	ποθέεσθον	ποθέεσθον	ποθεόμεθᾰ	ποθέεσθε	ποθέονται
	subjunctive	ποθέωμαι	ποθέῃ	ποθέηται	ποθέησθον	ποθέησθον	ποθεώμεθᾰ	ποθέησθε	ποθέωνται
	optative	ποθεοίμην	ποθέοιο	ποθέοιτο	ποθέοισθον	ποθεοίσθην	ποθεοίμεθᾰ	ποθέοισθε	ποθέοιντο
	imperative		ποθέου	ποθεέσθω	ποθέεσθον	ποθεέσθων		ποθέεσθε	ποθεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ποθέειν				ποθέεσθαι
participle	m	ποθέων				ποθεόμενος
	f	ποθέουσᾰ				ποθεομένη
	n	ποθέον				ποθεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ποθῶ, ποθοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ποθῶ	ποθεῖς	ποθεῖ	ποθεῖτον	ποθεῖτον	ποθοῦμεν	ποθεῖτε	ποθοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ποθῶ	ποθῇς	ποθῇ	ποθῆτον	ποθῆτον	ποθῶμεν	ποθῆτε	ποθῶσῐ(ν)
	optative	ποθοίην, ποθοῖμῐ	ποθοίης, ποθοῖς	ποθοίη, ποθοῖ	ποθοῖτον, ποθοίητον	ποθοίτην, ποθοιήτην	ποθοῖμεν, ποθοίημεν	ποθοῖτε, ποθοίητε	ποθοῖεν, ποθοίησᾰν
	imperative		πόθει	ποθείτω	ποθεῖτον	ποθείτων		ποθεῖτε	ποθούντων
middle/ passive	indicative	ποθοῦμαι	ποθεῖ, ποθῇ	ποθεῖται	ποθεῖσθον	ποθεῖσθον	ποθούμεθᾰ	ποθεῖσθε	ποθοῦνται
	subjunctive	ποθῶμαι	ποθῇ	ποθῆται	ποθῆσθον	ποθῆσθον	ποθώμεθᾰ	ποθῆσθε	ποθῶνται
	optative	ποθοίμην	ποθοῖο	ποθοῖτο	ποθοῖσθον	ποθοίσθην	ποθοίμεθᾰ	ποθοῖσθε	ποθοῖντο
	imperative		ποθοῦ	ποθείσθω	ποθεῖσθον	ποθείσθων		ποθεῖσθε	ποθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ποθεῖν				ποθεῖσθαι
participle	m	ποθῶν				ποθούμενος
	f	ποθοῦσᾰ				ποθουμένη
	n	ποθοῦν				ποθούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ποθέω, ποθέομαι (Epic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ποθέω	ποθέεις	ποθέει	ποθέετον	ποθέετον	ποθέομεν	ποθέετε	ποθέουσῐ(ν)
	subjunctive	ποθέω, ποθέωμῐ	ποθέῃς, ποθέῃσθᾰ	ποθέῃ, ποθέῃσῐ	ποθέητον	ποθέητον	ποθέωμεν	ποθέητε	ποθέωσῐ(ν)
	optative	ποθέοιμῐ	ποθέοισ(θᾰ)	ποθέοι	ποθέοιτον	ποθεοίτην	ποθέοιμεν	ποθέοιτε	ποθέοιεν
	imperative		πόθεε	ποθεέτω	ποθέετον	ποθεέτων		ποθέετε	ποθεόντων
middle/ passive	indicative	ποθέομαι	ποθέεαι	ποθέεται	ποθέεσθον	ποθέεσθον	ποθεόμε(σ)θᾰ	ποθέεσθε	ποθέονται
	subjunctive	ποθέωμαι	ποθέηαι	ποθέηται	ποθέησθον	ποθέησθον	ποθεώμε(σ)θᾰ	ποθέησθε	ποθέωνται
	optative	ποθεοίμην	ποθέοιο	ποθέοιτο	ποθέοισθον	ποθεοίσθην	ποθεοίμε(σ)θᾰ	ποθέοισθε	ποθεοίᾰτο
	imperative		ποθέεο	ποθεέσθω	ποθέεσθον	ποθεέσθων		ποθέεσθε	ποθεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ποθέειν				ποθέεσθαι
participle	m	ποθέων				ποθεόμενος
	f	ποθέουσᾰ				ποθεομένη
	n	ποθέον				ποθεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ποθέω, ποθεῦμαι (Epic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ποθέω	ποθεῖς	ποθεῖ	ποθεῖτον	ποθεῖτον	ποθεῦμεν	ποθεῖτε	ποθεῦσῐ(ν)
	subjunctive	ποθέω, ποθέωμῐ	ποθῇς, ποθῇσθᾰ	ποθῇ, ποθῇσῐ	ποθῆτον	ποθῆτον	ποθέωμεν	ποθῆτε	ποθέωσῐ(ν)
	optative	ποθέοιμι	ποθέοις	ποθέοι	ποθέοιτον	ποθεοίτην	ποθέοιμεν	ποθέοιτε	ποθέοιεν
	imperative		πόθει	ποθείτω	ποθεῖτον	ποθείτων		ποθεῖτε	ποθεύντων
middle/ passive	indicative	ποθεῦμαι	ποθεῖαι/ποθέαι	ποθεῖται	ποθεῖσθον	ποθεῖσθον	ποθεύμε(σ)θᾰ	ποθεῖσθε	ποθεῦνται
	subjunctive	ποθέωμαι	ποθῇ	ποθῆται	ποθῆσθον	ποθῆσθον	ποθεώμε(σ)θᾰ	ποθῆσθε	ποθέωνται
	optative	ποθεοίμην	ποθέοιο	ποθέοιτο	ποθέοισθον	ποθεοίσθην	ποθεοίμε(σ)θᾰ	ποθέοισθε	ποθεοίᾰτο
	imperative		ποθεῦ	ποθείσθω	ποθεῖσθον	ποθείσθων		ποθεῖσθε	ποθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ποθεῖν/ποθήμεναι/ποθῆναι				ποθεῖσθαι
participle	m	ποθέων				ποθεύμενος
	f	ποθεῦσᾰ				ποθευμένη
	n	ποθεῦν				ποθεύμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πόθεον, ποθεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πόθεον	πόθεες	πόθεε(ν)	ποθέετον	ποθεέτην	ποθέομεν	ποθέετε	πόθεον
middle/ passive	indicative	ποθεόμην	ποθέου	ποθέετο	ποθέεσθον	ποθεέσθην	ποθεόμεθᾰ	ποθέεσθε	ποθέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πόθουν, ποθούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πόθουν	πόθεις	πόθει	ποθεῖτον	ποθείτην	ποθοῦμεν	ποθεῖτε	πόθουν
middle/ passive	indicative	ποθούμην	ποθοῦ	ποθεῖτο	ποθεῖσθον	ποθείσθην	ποθούμεθᾰ	ποθεῖσθε	ποθοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ποθέεσκον, ποθεεσκόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ποθέεσκον	ποθέεσκες	ποθέεσκε(ν)	ποθεέσκετον	ποθεεσκέτην	ποθεέσκομεν	ποθεέσκετε	ποθέεσκον
middle/ passive	indicative	ποθεεσκόμην	ποθεέσκου	ποθεέσκετο	ποθεέσκεσθον	ποθεεσκέσθην	ποθεεσκόμε(σ)θᾰ	ποθεέσκεσθε	ποθεέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ποθήσω, ποθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ποθήσω	ποθήσεις	ποθήσει	ποθήσετον	ποθήσετον	ποθήσομεν	ποθήσετε	ποθήσουσῐ(ν)
	optative	ποθήσοιμῐ	ποθήσοις	ποθήσοι	ποθήσοιτον	ποθησοίτην	ποθήσοιμεν	ποθήσοιτε	ποθήσοιεν
middle	indicative	ποθήσομαι	ποθήσῃ, ποθήσει	ποθήσεται	ποθήσεσθον	ποθήσεσθον	ποθησόμεθᾰ	ποθήσεσθε	ποθήσονται
	optative	ποθησοίμην	ποθήσοιο	ποθήσοιτο	ποθήσοισθον	ποθησοίσθην	ποθησοίμεθᾰ	ποθήσοισθε	ποθήσοιντο
		active			middle
infinitive		ποθήσειν			ποθήσεσθαι
participle	m	ποθήσων			ποθησόμενος
	f	ποθήσουσᾰ			ποθησομένη
	n	ποθῆσον			ποθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ποθέσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ποθέσομαι	ποθέσεαι	ποθέσεται	ποθέσεσθον	ποθέσεσθον	ποθεσόμε(σ)θᾰ	ποθέσεσθε	ποθέσονται
	optative	ποθεσοίμην	ποθέσοιο	ποθέσοιτο	ποθέσοισθον	ποθεσοίσθην	ποθεσοίμε(σ)θᾰ	ποθέσοισθε	ποθεσοίᾰτο
					middle
infinitive					ποθέσεσθαι
participle	m				ποθεσόμενος
	f				ποθεσομένη
	n				ποθεσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπόθησᾰ, ἐποθησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπόθησᾰ	ἐπόθησᾰς	ἐπόθησε(ν)	ἐποθήσᾰτον	ἐποθησᾰ́την	ἐποθήσᾰμεν	ἐποθήσᾰτε	ἐπόθησᾰν
	subjunctive	ποθήσω	ποθήσῃς	ποθήσῃ	ποθήσητον	ποθήσητον	ποθήσωμεν	ποθήσητε	ποθήσωσῐ(ν)
	optative	ποθήσαιμῐ	ποθήσειᾰς, ποθήσαις	ποθήσειε(ν), ποθήσαι	ποθήσαιτον	ποθησαίτην	ποθήσαιμεν	ποθήσαιτε	ποθήσειᾰν, ποθήσαιεν
	imperative		πόθησον	ποθησᾰ́τω	ποθήσᾰτον	ποθησᾰ́των		ποθήσᾰτε	ποθησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐποθησᾰ́μην	ἐποθήσω	ἐποθήσᾰτο	ἐποθήσᾰσθον	ἐποθησᾰ́σθην	ἐποθησᾰ́μεθᾰ	ἐποθήσᾰσθε	ἐποθήσᾰντο
	subjunctive	ποθήσωμαι	ποθήσῃ	ποθήσηται	ποθήσησθον	ποθήσησθον	ποθησώμεθᾰ	ποθήσησθε	ποθήσωνται
	optative	ποθησαίμην	ποθήσαιο	ποθήσαιτο	ποθήσαισθον	ποθησαίσθην	ποθησαίμεθᾰ	ποθήσαισθε	ποθήσαιντο
	imperative		πόθησαι	ποθησᾰ́σθω	ποθήσᾰσθον	ποθησᾰ́σθων		ποθήσᾰσθε	ποθησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ποθῆσαι			ποθήσᾰσθαι
participle	m	ποθήσᾱς			ποθησᾰ́μενος
	f	ποθήσᾱσᾰ			ποθησᾰμένη
	n	ποθῆσᾰν			ποθησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπόθεσᾰ, ἐποθεσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπόθεσᾰ	ἐπόθεσᾰς	ἐπόθεσε(ν)	ἐποθέσᾰτον	ἐποθεσᾰ́την	ἐποθέσᾰμεν	ἐποθέσᾰτε	ἐπόθεσᾰν
	subjunctive	ποθέσω, ποθέσωμῐ	ποθέσῃς, ποθέσῃσθᾰ	ποθέσῃ, ποθέσῃσῐ	ποθέσητον	ποθέσητον	ποθέσωμεν	ποθέσητε	ποθέσωσῐ(ν)
	optative	ποθέσαιμῐ	ποθέσαις, ποθέσαισθᾰ, ποθέσειᾰς	ποθέσειε(ν), ποθέσαι	ποθεσεῖτον	ποθεσείτην	ποθεσεῖμεν	ποθεσεῖτε	ποθεσεῖεν
	imperative		πόθεσον	ποθεσᾰ́τω	ποθέσᾰτον	ποθεσᾰ́των		ποθέσᾰτε	ποθεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐποθεσᾰ́μην	ἐποθέσᾰο	ἐποθέσᾰτο	ἐποθέσᾰσθον	ἐποθεσᾰ́σθην	ἐποθεσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐποθέσᾰσθε	ἐποθέσᾰντο
	subjunctive	ποθέσωμαι	ποθέσηαι	ποθέσηται	ποθέσησθον	ποθέσησθον	ποθεσώμε(σ)θᾰ	ποθέσησθε	ποθέσωνται
	optative	ποθεσαίμην	ποθέσαιο	ποθέσαιτο	ποθέσαισθον	ποθεσαίσθην	ποθεσαίμε(σ)θᾰ	ποθέσαισθε	ποθεσαίᾰτο
	imperative		πόθεσαι	ποθεσᾰ́σθω	ποθέσᾰσθον	ποθεσᾰ́σθων		ποθέσᾰσθε	ποθεσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ποθέσαι/ποθεσᾰ́μεν/ποθεσᾰμέναι			ποθέσᾰσθαι
participle	m	ποθέσᾱς			ποθεσᾰ́μενος
	f	ποθέσᾱσᾰ			ποθεσᾰμένη
	n	ποθέσᾰν			ποθεσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πόθεσᾰ, ποθεσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πόθεσᾰ	πόθεσᾰς	πόθεσε(ν)	ποθέσᾰτον	ποθεσᾰ́την	ποθέσᾰμεν	ποθέσᾰτε	πόθεσᾰν
middle	indicative	ποθεσᾰ́μην	ποθέσᾰο	ποθέσᾰτο	ποθέσᾰσθον	ποθεσᾰ́σθην	ποθεσᾰ́με(σ)θᾰ	ποθέσᾰσθε	ποθέσᾰντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπόθηκᾰ, πεπόθημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπόθηκᾰ	πεπόθηκᾰς	πεπόθηκε(ν)	πεποθήκᾰτον	πεποθήκᾰτον	πεποθήκᾰμεν	πεποθήκᾰτε	πεποθήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεποθήκω	πεποθήκῃς	πεποθήκῃ	πεποθήκητον	πεποθήκητον	πεποθήκωμεν	πεποθήκητε	πεποθήκωσῐ(ν)
	optative	πεποθήκοιμῐ, πεποθηκοίην	πεποθήκοις, πεποθηκοίης	πεποθήκοι, πεποθηκοίη	πεποθήκοιτον	πεποθηκοίτην	πεποθήκοιμεν	πεποθήκοιτε	πεποθήκοιεν
	imperative		πεπόθηκε	πεποθηκέτω	πεποθήκετον	πεποθηκέτων		πεποθήκετε	πεποθηκόντων
middle/ passive	indicative	πεπόθημαι	πεπόθησαι	πεπόθηται	πεπόθησθον	πεπόθησθον	πεποθήμεθᾰ	πεπόθησθε	πεπόθηνται
	subjunctive	πεποθημένος ὦ	πεποθημένος ᾖς	πεποθημένος ᾖ	πεποθημένω ἦτον	πεποθημένω ἦτον	πεποθημένοι ὦμεν	πεποθημένοι ἦτε	πεποθημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεποθημένος εἴην	πεποθημένος εἴης	πεποθημένος εἴη	πεποθημένω εἴητον/εἶτον	πεποθημένω εἰήτην/εἴτην	πεποθημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεποθημένοι εἴητε/εἶτε	πεποθημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπόθησο	πεποθήσθω	πεπόθησθον	πεποθήσθων		πεπόθησθε	πεποθήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεποθηκέναι				πεποθῆσθαι
participle	m	πεποθηκώς				πεποθημένος
	f	πεποθηκυῖᾰ				πεποθημένη
	n	πεποθηκός				πεποθημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐπιποθέω (epipothéō)

 

Further reading

• “ποθέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ποθέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ποθέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ποθέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ποθέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • crave idem, page 182.
  • desire idem, page 215.
  • long idem, page 498.
  • miss idem, page 535.
  • mourn idem, page 543.
  • pant idem, page 591.
  • pine idem, page 613.
  • regret idem, page 687.
  • wish idem, page 983.
  • yearn idem, page 995.