πρόλοβος

Ancient Greek

Etymology

πρό (pró, “before”) +‎ λοβός (lobós, “lobe”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pró.lo.bos/ → /ˈpro.lo.βos/ → /ˈpro.lo.vos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pró.lo.bos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpro.lo.bos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpro.lo.βos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpro.lo.vos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpro.lo.vos/

Noun

πρόλοβος • (prólobos) m (genitive προλόβου); second declension

1. crop of birds
2. (anatomy) Adam's apple

Declension

Second declension of ὁ πρόλοβος; τοῦ προλόβου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πρόλοβος ho prólobos	τὼ προλόβω tṑ prolóbō	οἱ πρόλοβοι hoi próloboi
Genitive	τοῦ προλόβου toû prolóbou	τοῖν προλόβοιν toîn prolóboin	τῶν προλόβων tôn prolóbōn
Dative	τῷ προλόβῳ tôi prolóbōi	τοῖν προλόβοιν toîn prolóboin	τοῖς προλόβοις toîs prolóbois
Accusative	τὸν πρόλοβον tòn prólobon	τὼ προλόβω tṑ prolóbō	τοὺς προλόβους toùs prolóbous
Vocative	πρόλοβε prólobe	προλόβω prolóbō	πρόλοβοι próloboi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “πρόλοβος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πρόλοβος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρόλοβος (prólobos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɾo.lo.vos/

Noun

πρόλοβος • (prólovos) m

1. (anatomy) crop

Declension

Declension of πρόλοβος

	singular	plural
nominative	πρόλοβος •	πρόλοβοι •
genitive	προλόβου •	προλόβων •
accusative	πρόλοβο •	προλόβους •
vocative	πρόλοβε •	πρόλοβοι •