אײַלן

Yiddish

Etymology 1

From Middle High German īlen, from Old High German īlen, from Proto-West Germanic *īlijan (“to make haste, hasten”). Cognate with German eilen.

Verb

אײַלן • (ayln) (past participle געאײַלט (geaylt))

1. to rush, to hurry
2. to hasten

Conjugation

Conjugation of אײַלן

infinitive	אײַלן ayln
present participle	אײַלנדיק aylndik
past participle	געאײַלט geaylt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך אײַל ikh ayl	מיר אײַלן mir ayln
	דו אײַלסט du aylst	איר אײַלט ir aylt
	ער אײַלט er aylt	זיי אײַלן zey ayln
imperative	אײַל (דו) ayl (du)	אײַלט (איר) aylt (ir)
Composed forms past איך האָב געאײַלט ikh hob geaylt מיר האָבן געאײַלט mir hobn geaylt דו האָסט געאײַלט du host geaylt איר האָט געאײַלט ir hot geaylt ער האָט געאײַלט er hot geaylt זיי האָבן געאײַלט zey hobn geaylt pluperfect איך האָב געהאַט געאײַלט ikh hob gehat geaylt מיר האָבן געהאַט געאײַלט mir hobn gehat geaylt דו האָסט געהאַט געאײַלט du host gehat geaylt איר האָט געהאַט געאײַלט ir hot gehat geaylt ער האָט געהאַט געאײַלט er hot gehat geaylt זיי האָבן געהאַט געאײַלט zey hobn gehat geaylt future איך וועל אײַלן ikh vel ayln מיר וועלן אײַלן mir veln ayln דו וועסט אײַלן du vest ayln איר וועט אײַלן ir vet ayln ער וועט אײַלן er vet ayln זיי וועלן אײַלן zey veln ayln future perfect איך וועל האָבן געאײַלט ikh vel hobn geaylt מיר וועלן האָבן געאײַלט mir veln hobn geaylt דו וועסט האָבן געאײַלט du vest hobn geaylt איר וועט האָבן געאײַלט ir vet hobn geaylt ער וועט האָבן געאײַלט er vet hobn geaylt זיי וועלן האָבן געאײַלט zey veln hobn geaylt

Derived terms

• אײַלעניש (aylenish)
• אײַליק (aylik)
• פֿאַרבײַאײַלן (farbayayln)
• געאײַל n (geayl, “rush”)

Etymology 2

Noun

אײַלן • (ayln) pl

1. plural of אײַל (ayl, “owl”)