شحذ
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Etymology
[edit]From the root ش ح ذ (š-ḥ-ḏ). According to Vollers the meaning “to beg” (in Vulgar Arabic often with د (d) and ت (t) for the last consonant) is contaminated from Aramaic שְׁחַד / ܫܗܰܕ (šḥaḏ, “to gift, to bribe”), but Brockelmann deems such a connection impossible as beggars are not bribed and in turn it denotes what they do.
Verb
[edit]شَحَذَ • (šaḥaḏa) I, non-past يَشْحَذُ (yašḥaḏu)
Conjugation
[edit]Conjugation of
شَحَذَ
(form-I sound, verbal noun شَحْذ)verbal noun الْمَصْدَر |
شَحْذ šaḥḏ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
šāḥiḏ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mašḥūḏ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šaḥaḏtu |
šaḥaḏta |
شَحَذَ šaḥaḏa |
šaḥaḏtumā |
šaḥaḏā |
šaḥaḏnā |
šaḥaḏtum |
šaḥaḏū | |||
f | šaḥaḏti |
šaḥaḏat |
šaḥaḏatā |
šaḥaḏtunna |
šaḥaḏna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔašḥaḏu |
tašḥaḏu |
yašḥaḏu |
tašḥaḏāni |
yašḥaḏāni |
našḥaḏu |
tašḥaḏūna |
yašḥaḏūna | |||
f | tašḥaḏīna |
tašḥaḏu |
tašḥaḏāni |
tašḥaḏna |
yašḥaḏna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔašḥaḏa |
tašḥaḏa |
yašḥaḏa |
tašḥaḏā |
yašḥaḏā |
našḥaḏa |
tašḥaḏū |
yašḥaḏū | |||
f | tašḥaḏī |
tašḥaḏa |
tašḥaḏā |
tašḥaḏna |
yašḥaḏna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔašḥaḏ |
tašḥaḏ |
yašḥaḏ |
tašḥaḏā |
yašḥaḏā |
našḥaḏ |
tašḥaḏū |
yašḥaḏū | |||
f | tašḥaḏī |
tašḥaḏ |
tašḥaḏā |
tašḥaḏna |
yašḥaḏna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | išḥaḏ |
išḥaḏā |
išḥaḏū |
||||||||
f | išḥaḏī |
išḥaḏna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šuḥiḏtu |
šuḥiḏta |
شُحِذَ šuḥiḏa |
šuḥiḏtumā |
šuḥiḏā |
šuḥiḏnā |
šuḥiḏtum |
šuḥiḏū | |||
f | šuḥiḏti |
šuḥiḏat |
šuḥiḏatā |
šuḥiḏtunna |
šuḥiḏna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔušḥaḏu |
tušḥaḏu |
yušḥaḏu |
tušḥaḏāni |
yušḥaḏāni |
nušḥaḏu |
tušḥaḏūna |
yušḥaḏūna | |||
f | tušḥaḏīna |
tušḥaḏu |
tušḥaḏāni |
tušḥaḏna |
yušḥaḏna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔušḥaḏa |
tušḥaḏa |
yušḥaḏa |
tušḥaḏā |
yušḥaḏā |
nušḥaḏa |
tušḥaḏū |
yušḥaḏū | |||
f | tušḥaḏī |
tušḥaḏa |
tušḥaḏā |
tušḥaḏna |
yušḥaḏna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔušḥaḏ |
tušḥaḏ |
yušḥaḏ |
tušḥaḏā |
yušḥaḏā |
nušḥaḏ |
tušḥaḏū |
yušḥaḏū | |||
f | tušḥaḏī |
tušḥaḏ |
tušḥaḏā |
tušḥaḏna |
yušḥaḏna |
Verb
[edit]شَحَّذَ • (šaḥḥaḏa) II, non-past يُشَحِّذُ (yušaḥḥiḏu) (rare)
Conjugation
[edit]Conjugation of
شَحَّذَ
(form-II sound)verbal noun الْمَصْدَر |
tašḥīḏ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mušaḥḥiḏ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mušaḥḥaḏ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šaḥḥaḏtu |
šaḥḥaḏta |
شَحَّذَ šaḥḥaḏa |
šaḥḥaḏtumā |
šaḥḥaḏā |
šaḥḥaḏnā |
šaḥḥaḏtum |
šaḥḥaḏū | |||
f | šaḥḥaḏti |
šaḥḥaḏat |
šaḥḥaḏatā |
šaḥḥaḏtunna |
šaḥḥaḏna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔušaḥḥiḏu |
tušaḥḥiḏu |
yušaḥḥiḏu |
tušaḥḥiḏāni |
yušaḥḥiḏāni |
nušaḥḥiḏu |
tušaḥḥiḏūna |
yušaḥḥiḏūna | |||
f | tušaḥḥiḏīna |
tušaḥḥiḏu |
tušaḥḥiḏāni |
tušaḥḥiḏna |
yušaḥḥiḏna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔušaḥḥiḏa |
tušaḥḥiḏa |
yušaḥḥiḏa |
tušaḥḥiḏā |
yušaḥḥiḏā |
nušaḥḥiḏa |
tušaḥḥiḏū |
yušaḥḥiḏū | |||
f | tušaḥḥiḏī |
tušaḥḥiḏa |
tušaḥḥiḏā |
tušaḥḥiḏna |
yušaḥḥiḏna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔušaḥḥiḏ |
tušaḥḥiḏ |
yušaḥḥiḏ |
tušaḥḥiḏā |
yušaḥḥiḏā |
nušaḥḥiḏ |
tušaḥḥiḏū |
yušaḥḥiḏū | |||
f | tušaḥḥiḏī |
tušaḥḥiḏ |
tušaḥḥiḏā |
tušaḥḥiḏna |
yušaḥḥiḏna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | شَحِّذْ šaḥḥiḏ |
šaḥḥiḏā |
šaḥḥiḏū |
||||||||
f | šaḥḥiḏī |
šaḥḥiḏna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šuḥḥiḏtu |
šuḥḥiḏta |
شُحِّذَ šuḥḥiḏa |
šuḥḥiḏtumā |
šuḥḥiḏā |
šuḥḥiḏnā |
šuḥḥiḏtum |
šuḥḥiḏū | |||
f | šuḥḥiḏti |
šuḥḥiḏat |
šuḥḥiḏatā |
šuḥḥiḏtunna |
šuḥḥiḏna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔušaḥḥaḏu |
tušaḥḥaḏu |
yušaḥḥaḏu |
tušaḥḥaḏāni |
yušaḥḥaḏāni |
nušaḥḥaḏu |
tušaḥḥaḏūna |
yušaḥḥaḏūna | |||
f | tušaḥḥaḏīna |
tušaḥḥaḏu |
tušaḥḥaḏāni |
tušaḥḥaḏna |
yušaḥḥaḏna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔušaḥḥaḏa |
tušaḥḥaḏa |
yušaḥḥaḏa |
tušaḥḥaḏā |
yušaḥḥaḏā |
nušaḥḥaḏa |
tušaḥḥaḏū |
yušaḥḥaḏū | |||
f | tušaḥḥaḏī |
tušaḥḥaḏa |
tušaḥḥaḏā |
tušaḥḥaḏna |
yušaḥḥaḏna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔušaḥḥaḏ |
tušaḥḥaḏ |
yušaḥḥaḏ |
tušaḥḥaḏā |
yušaḥḥaḏā |
nušaḥḥaḏ |
tušaḥḥaḏū |
yušaḥḥaḏū | |||
f | tušaḥḥaḏī |
tušaḥḥaḏ |
tušaḥḥaḏā |
tušaḥḥaḏna |
yušaḥḥaḏna |
Noun
[edit]شَحْذ • (šaḥḏ) m
- verbal noun of شَحَذَ (šaḥaḏa) (form I)
Declension
[edit]Declension of noun شَحْذ (šaḥḏ)
References
[edit]- Brockelmann, Carl (1897) “Etymologische Miscellen”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft[1] (in German), volume 51, page 660
- Freytag, Georg (1833) “شحذ”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 398
- Lane, Edward William (1863) “شحذ”, in Arabic-English Lexicon[3], London: Williams & Norgate, page 1512
- Vollers, Karl (1897) “Beiträge zur Kenntniss der lebenden arabischen Sprache in Aegypten”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft[4] (in German), volume 51, page 292
- Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “شحذ”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[5] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 635
Categories:
- Arabic terms belonging to the root ش ح ذ
- Arabic terms borrowed from Aramaic
- Arabic terms derived from Aramaic
- Arabic lemmas
- Arabic verbs
- Arabic form-I verbs
- Arabic sound verbs by conjugation
- Arabic sound form-I verbs
- Arabic sound verbs
- Arabic verbs with full passive
- Arabic transitive verbs
- Arabic form-II verbs
- Arabic sound form-II verbs
- Arabic rare terms
- Arabic nouns
- Arabic masculine nouns
- Arabic verbal nouns
- Arabic nouns with basic triptote singular