ἀγαθοποιός

See also: αγαθοποιός

Ancient Greek

Etymology

From ἀγαθός (agathós, “good”) +‎ ποιέω (poiéō, “to do”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ós/ → /a.ɣa.θo.pyˈos/ → /a.ɣa.θo.piˈos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈos/

Adjective

ἀγαθοποιός • (agathopoiós) m or f (neuter ἀγαθοποιόν); second declension

1. doing good, beneficent
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Sirach 42.14
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.368B
   • 234 CE – 305 CE, Porphyry, To Marcella 17
   • 550 CE – 650 CE, Menander Protector, Collected Works 16D
2. (astrology) giving a good sign
   • 90 CE – 168 CE, Ptolemy, Tetrabiblos 19
   • 100 CE – 200 CE, Artemidorus, Oneirocritica 4.59
   • 260 CE – 340 CE, Eusebius, Preparations for the Gospel 275D

Inflection

Second declension of ἀγαθοποιός; ἀγαθοποιόν (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἀγαθοποιός agathopoiós	ἀγαθοποιόν agathopoión		ἀγαθοποιώ agathopoiṓ	ἀγαθοποιώ agathopoiṓ		ἀγαθοποιοί agathopoioí	ἀγαθοποιᾰ́ agathopoiá
Genitive		ἀγαθοποιοῦ agathopoioû	ἀγαθοποιοῦ agathopoioû		ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn	ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn		ἀγαθοποιῶν agathopoiôn	ἀγαθοποιῶν agathopoiôn
Dative		ἀγαθοποιῷ agathopoiôi	ἀγαθοποιῷ agathopoiôi		ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn	ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn		ἀγαθοποιοῖς agathopoioîs	ἀγαθοποιοῖς agathopoioîs
Accusative		ἀγαθοποιόν agathopoión	ἀγαθοποιόν agathopoión		ἀγαθοποιώ agathopoiṓ	ἀγαθοποιώ agathopoiṓ		ἀγαθοποιούς agathopoioús	ἀγαθοποιᾰ́ agathopoiá
Vocative		ἀγαθοποιέ agathopoié	ἀγαθοποιόν agathopoión		ἀγαθοποιώ agathopoiṓ	ἀγαθοποιώ agathopoiṓ		ἀγαθοποιοί agathopoioí	ἀγαθοποιᾰ́ agathopoiá
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀγαθοποιῶς agathopoiôs			ἀγαθοποιότερος agathopoióteros			ἀγαθοποιότᾰτος agathopoiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• εὐεργετικός (euergetikós)

References

• “ἀγαθοποιός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀγαθοποιός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀγαθοποιός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀγαθοποιός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G17 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible