ὀξύτονος

See also: οξύτονος

Ancient Greek

Etymology

From ὀξῠ́ς (oxús, “sharp”) +‎ τόνος (tónos, “tone, sound”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ok.sý.to.nos/ → /okˈsy.to.nos/ → /okˈsi.to.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ok.sý.to.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /okˈsy.to.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /okˈsy.to.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /okˈsy.to.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /okˈsi.to.nos/

Adjective

ὀξῠ́τονος • (oxútonos) m or f (neuter ὀξῠ́τονον); second declension

1. sharp-sounding, piercing
2. (grammar) having the acute accent on its last syllable

Inflection

Second declension of ὀξῠ́τονος; ὀξῠ́τονον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ὀξῠ́τονος oxútonos	ὀξῠ́τονον oxútonon		ὀξῠτόνω oxutónō	ὀξῠτόνω oxutónō		ὀξῠ́τονοι oxútonoi	ὀξῠ́τονᾰ oxútona
Genitive		ὀξῠτόνου oxutónou	ὀξῠτόνου oxutónou		ὀξῠτόνοιν oxutónoin	ὀξῠτόνοιν oxutónoin		ὀξῠτόνων oxutónōn	ὀξῠτόνων oxutónōn
Dative		ὀξῠτόνῳ oxutónōi	ὀξῠτόνῳ oxutónōi		ὀξῠτόνοιν oxutónoin	ὀξῠτόνοιν oxutónoin		ὀξῠτόνοις oxutónois	ὀξῠτόνοις oxutónois
Accusative		ὀξῠ́τονον oxútonon	ὀξῠ́τονον oxútonon		ὀξῠτόνω oxutónō	ὀξῠτόνω oxutónō		ὀξῠτόνους oxutónous	ὀξῠ́τονᾰ oxútona
Vocative		ὀξῠ́τονε oxútone	ὀξῠ́τονον oxútonon		ὀξῠτόνω oxutónō	ὀξῠτόνω oxutónō		ὀξῠ́τονοι oxútonoi	ὀξῠ́τονᾰ oxútona
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ὀξῠτόνως oxutónōs			ὀξῠτονώτερος oxutonṓteros			ὀξῠτονώτᾰτος oxutonṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ὀξῠτονέω (oxutonéō)
• ὀξῠ́τονον (oxútonon)

Descendants

• → English: oxytone
• ⇒ Esperanto: oksitona
• → French: oxyton
• → Portuguese: oxítono
• → Spanish: oxítono
• Greek: οξύτονος (oxýtonos)

See also

• βαρύτονος (barútonos)
• παροξύτονος (paroxútonos)
• προπαροξύτονος (proparoxútonos)

Further reading

• “ὀξύτονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὀξύτονος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ὀξύτονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette