Gallicus
Jump to navigation
Jump to search
See also: gallicus
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Gallia (“Gaul”) + -icus.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈɡal.li.kus/, [ˈɡälːʲɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈɡal.li.kus/, [ˈɡälːikus]
Adjective[edit]
Gallicus (feminine Gallica, neuter Gallicum, adverb Gallicē); first/second-declension adjective
- Alternative letter-case form of gallicus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Gallicus | Gallica | Gallicum | Gallicī | Gallicae | Gallica | |
Genitive | Gallicī | Gallicae | Gallicī | Gallicōrum | Gallicārum | Gallicōrum | |
Dative | Gallicō | Gallicō | Gallicīs | ||||
Accusative | Gallicum | Gallicam | Gallicum | Gallicōs | Gallicās | Gallica | |
Ablative | Gallicō | Gallicā | Gallicō | Gallicīs | |||
Vocative | Gallice | Gallica | Gallicum | Gallicī | Gallicae | Gallica |
Related terms[edit]
References[edit]
- Gallicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.