Magnentius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /maɡˈnen.ti.us/, [mäŋˈnɛn̪t̪iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /maɲˈɲen.t͡si.us/, [mäɲˈɲɛnt̪͡s̪ius]
Proper noun
[edit]Magnentius m sg (genitive Magnentiī or Magnentī); second declension
- A Roman Emperor, Magnentius
Declension
[edit]Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Magnentius |
Genitive | Magnentiī Magnentī1 |
Dative | Magnentiō |
Accusative | Magnentium |
Ablative | Magnentiō |
Vocative | Magnentī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
[edit]- → Italian: Magnenzio