aanleveren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
aanleveren
- (transitive) to supply
Inflection[edit]
Conjugation of aanleveren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanleveren | |||
past singular | leverde aan | |||
past participle | aangeleverd | |||
infinitive | aanleveren | |||
gerund | aanleveren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | lever aan | leverde aan | aanlever | aanleverde |
2nd person sing. (jij) | levert aan | leverde aan | aanlevert | aanleverde |
2nd person sing. (u) | levert aan | leverde aan | aanlevert | aanleverde |
2nd person sing. (gij) | levert aan | leverde aan | aanlevert | aanleverde |
3rd person singular | levert aan | leverde aan | aanlevert | aanleverde |
plural | leveren aan | leverden aan | aanleveren | aanleverden |
subjunctive sing.1 | levere aan | leverde aan | aanlevere | aanleverde |
subjunctive plur.1 | leveren aan | leverden aan | aanleveren | aanleverden |
imperative sing. | lever aan | |||
imperative plur.1 | levert aan | |||
participles | aanleverend | aangeleverd | ||
1) Archaic. |