aklamacyjny

Polish

Etymology

From aklamacja +‎ -ny. First attested in 1851.

Pronunciation

• IPA^(key): /ak.la.maˈt͡sɨj.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: ak‧la‧ma‧cyj‧ny

Adjective

aklamacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) acclamation (unanimous decision)

Declension

Declension of aklamacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	aklamacyjny		aklamacyjna	aklamacyjne	aklamacyjni	aklamacyjne
genitive	aklamacyjnego		aklamacyjnej	aklamacyjnego	aklamacyjnych
dative	aklamacyjnemu		aklamacyjnej	aklamacyjnemu	aklamacyjnym
accusative	aklamacyjnego	aklamacyjny	aklamacyjną	aklamacyjne	aklamacyjnych	aklamacyjne
instrumental	aklamacyjnym		aklamacyjną	aklamacyjnym	aklamacyjnymi
locative	aklamacyjnym		aklamacyjnej	aklamacyjnym	aklamacyjnych

Related terms

verb

• aklamować

 

Further reading

• aklamacyjny in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aklamacyjny”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 17