annexeren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Middle French annexer.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
annexeren
- (transitive) to annex, to incorporate by force
- (transitive, obsolete) to legally incorporate, join or link [+ aan (to)]
- (transitive, obsolete) to append, to annex (a document)
Inflection[edit]
Conjugation of annexeren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | annexeren | |||
past singular | annexeerde | |||
past participle | geannexeerd | |||
infinitive | annexeren | |||
gerund | annexeren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | annexeer | annexeerde | ||
2nd person sing. (jij) | annexeert | annexeerde | ||
2nd person sing. (u) | annexeert | annexeerde | ||
2nd person sing. (gij) | annexeert | annexeerde | ||
3rd person singular | annexeert | annexeerde | ||
plural | annexeren | annexeerden | ||
subjunctive sing.1 | annexere | annexeerde | ||
subjunctive plur.1 | annexeren | annexeerden | ||
imperative sing. | annexeer | |||
imperative plur.1 | annexeert | |||
participles | annexerend | geannexeerd | ||
1) Archaic. |