ayraç

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Morphologically ayır- +‎ -aç.

Noun

[edit]

ayraç (definite accusative ayracı, plural ayraçlar)

  1. separator, bookmark

Declension

[edit]
Inflection
Nominative ayraç
Definite accusative ayracı
Singular Plural
Nominative ayraç ayraçlar
Definite accusative ayracı ayraçları
Dative ayraca ayraçlara
Locative ayraçta ayraçlarda
Ablative ayraçtan ayraçlardan
Genitive ayracın ayraçların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ayracım ayraçlarım
2nd singular ayracın ayraçların
3rd singular ayracı ayraçları
1st plural ayracımız ayraçlarımız
2nd plural ayracınız ayraçlarınız
3rd plural ayraçları ayraçları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ayracımı ayraçlarımı
2nd singular ayracını ayraçlarını
3rd singular ayracını ayraçlarını
1st plural ayracımızı ayraçlarımızı
2nd plural ayracınızı ayraçlarınızı
3rd plural ayraçlarını ayraçlarını
Dative
Singular Plural
1st singular ayracıma ayraçlarıma
2nd singular ayracına ayraçlarına
3rd singular ayracına ayraçlarına
1st plural ayracımıza ayraçlarımıza
2nd plural ayracınıza ayraçlarınıza
3rd plural ayraçlarına ayraçlarına
Locative
Singular Plural
1st singular ayracımda ayraçlarımda
2nd singular ayracında ayraçlarında
3rd singular ayracında ayraçlarında
1st plural ayracımızda ayraçlarımızda
2nd plural ayracınızda ayraçlarınızda
3rd plural ayraçlarında ayraçlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ayracımdan ayraçlarımdan
2nd singular ayracından ayraçlarından
3rd singular ayracından ayraçlarından
1st plural ayracımızdan ayraçlarımızdan
2nd plural ayracınızdan ayraçlarınızdan
3rd plural ayraçlarından ayraçlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ayracımın ayraçlarımın
2nd singular ayracının ayraçlarının
3rd singular ayracının ayraçlarının
1st plural ayracımızın ayraçlarımızın
2nd plural ayracınızın ayraçlarınızın
3rd plural ayraçlarının ayraçlarının