błonicowy

Polish

Etymology

From błonica +‎ -owy. First attested in 1860.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɔ.ɲiˈt͡sɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: bło‧ni‧co‧wy

Adjective

błonicowy (not comparable, no derived adverb)

1. (pathology, relational) diphtherial

   Synonym: błoniczy

   bakterie błonicowe ― diphtherial bacteria

Declension

Declension of błonicowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błonicowy		błonicowa	błonicowe	błonicowi	błonicowe
genitive	błonicowego		błonicowej	błonicowego	błonicowych
dative	błonicowemu		błonicowej	błonicowemu	błonicowym
accusative	błonicowego	błonicowy	błonicową	błonicowe	błonicowych	błonicowe
instrumental	błonicowym		błonicową	błonicowym	błonicowymi
locative	błonicowym		błonicowej	błonicowym	błonicowych

Related terms

adjectives

• błoniasty
• błoniczy
• błonkoskrzydły
• błonkotwórczy
• błonkowaty
• błonkowy
• błonnikowy
• błonotwórczy
• błonowy

 

nouns

• błona
• błoneczka
• błonica
• błonie
• błonka
• błonkoskrzydłe
• błonkówka
• błonkówki
• błonnik

 

Further reading

• błonicowy in Polish dictionaries at PWN