begroetsje

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

West Frisian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From be- +‎ groetsje (greet).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈɡruə̯tsjə/

Verb

[edit]

begroetsje

  1. (transitive) to greet

Inflection

[edit]
Weak class 2
infinitive begroetsje
3rd singular past begroete
past participle begroete
infinitive begroetsje
long infinitive begroetsjen
gerund begroetsjen n
auxiliary hawwe
indicative present tense past tense
1st singular begroetsje begroete
2nd singular begroetest begroetest
3rd singular begroetet begroete
plural begroetsje begroeten
imperative begroetsje
participles begroetsjend begroete

Further reading

[edit]
  • begroetsje”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011