bezkoniec

Polish

Etymology

From bez- +‎ koniec.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛsˈkɔ.ɲɛt͡s/
• Rhymes: -ɔɲɛt͡s
• Syllabification: bez‧ko‧niec

Noun

bezkoniec m inan

1. (rare) endlessness, infiniteness, infinity

   Synonym: nieskończoność

Declension

Declension of bezkoniec

	singular
nominative	bezkoniec
genitive	bezkońca
dative	bezkońcowi
accusative	bezkoniec
instrumental	bezkońcem
locative	bezkońcu
vocative	bezkońcu

Derived terms

adjective

• (Middle Polish) bezkonieczny

 

Related terms

adjective

• (Middle Polish) bezkończony

 

adverb

• bez końca

 

Further reading

• bezkoniec in Polish dictionaries at PWN