biogeochemiczny

Polish

Etymology

From biogeochemia +‎ -iczny. First attested in 1951.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɔ.ɡɛ.ɔ.xɛˈmit͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: bio‧ge‧o‧che‧micz‧ny

Adjective

biogeochemiczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, biology, geology, chemistry, ecology) biogeochemical

Declension

Declension of biogeochemiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	biogeochemiczny		biogeochemiczna	biogeochemiczne	biogeochemiczni	biogeochemiczne
genitive	biogeochemicznego		biogeochemicznej	biogeochemicznego	biogeochemicznych
dative	biogeochemicznemu		biogeochemicznej	biogeochemicznemu	biogeochemicznym
accusative	biogeochemicznego	biogeochemiczny	biogeochemiczną	biogeochemiczne	biogeochemicznych	biogeochemiczne
instrumental	biogeochemicznym		biogeochemiczną	biogeochemicznym	biogeochemicznymi
locative	biogeochemicznym		biogeochemicznej	biogeochemicznym	biogeochemicznych

Related terms

noun

• biogeochemia
• chemia
• geochemia

 

Further reading

• biogeochemiczny in Polish dictionaries at PWN