canistriludium
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From canistrum (“basket”) and lūdō (“play”).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /ka.nis.triˈluː.di.um/, [känɪs̠t̪rɪˈɫ̪uːd̪iʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.nis.triˈlu.di.um/, [känist̪riˈluːd̪ium]
Noun[edit]
canistrilūdium n (genitive canistrilūdiī or canistrilūdī); second declension
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | canistrilūdium | canistrilūdia |
Genitive | canistrilūdiī canistrilūdī1 |
canistrilūdiōrum |
Dative | canistrilūdiō | canistrilūdiīs |
Accusative | canistrilūdium | canistrilūdia |
Ablative | canistrilūdiō | canistrilūdiīs |
Vocative | canistrilūdium | canistrilūdia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).