circumventio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From circumveniō +‎ -tiō.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

circumventiō f (genitive circumventiōnis); third declension

  1. fraud, trickery
  2. circumvention

Declension

[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative circumventiō circumventiōnēs
Genitive circumventiōnis circumventiōnum
Dative circumventiōnī circumventiōnibus
Accusative circumventiōnem circumventiōnēs
Ablative circumventiōne circumventiōnibus
Vocative circumventiō circumventiōnēs

Descendants

[edit]
  • Italian: circonvenzione
  • Portuguese: circunvenção

References

[edit]