circunstancia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: circunstância

Asturian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin circumstantia.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /θiɾkunsˈtanθja/, [θiɾ.kũns̪ˈt̪ãn̟.θja]
  • Rhymes: -anθja
  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧cia

Noun

[edit]

circunstancia f (plural circunstancies)

  1. circumstance

Galician

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin circumstantia.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): (standard) /θiɾkunsˈtanθja/ [θiɾ.kuns̺ˈt̪an̪.θjɐ]
  • IPA(key): (seseo) /siɾkunsˈtansja/ [siɾ.kunsˈt̪an.sjɐ]

 

  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧cia

Noun

[edit]

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. circumstance

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]

Portuguese

[edit]

Etymology 1

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

[edit]
 

  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧ci‧a

Verb

[edit]

circunstancia

  1. inflection of circunstanciar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. Obsolete spelling of circunstância.

Spanish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (Spain) /θiɾkunsˈtanθja/ [θiɾ.kũnsˈt̪ãn̟.θja]
  • IPA(key): (Latin America) /siɾkunsˈtansja/ [siɾ.kũnsˈt̪ãn.sja]
  • (Spain) Rhymes: -anθja
  • (Latin America) Rhymes: -ansja
  • Syllabification: cir‧cuns‧tan‧cia

Etymology 1

[edit]

Borrowed from Latin circumstantia.

Noun

[edit]

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. circumstance
    Synonym: pormenor
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

circunstancia

  1. inflection of circunstanciar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading

[edit]