cosain

Irish

Alternative forms

• coisin (Cois Fharraige)

Etymology

From Old Irish con·sní (“contend; strive for; cost”).

Verb

cosain (present analytic cosnaíonn, future analytic cosnóidh, verbal noun cosaint, past participle cosanta)

1. to defend, protect (with ar or ó (“against”))
2. to earn, merit
3. to cost

Conjugation

conjugation of cosain (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cosnaím	cosnaíonn tú; cosnaír†	cosnaíonn sé, sí	cosnaímid; cosnaíonn muid	cosnaíonn sibh	cosnaíonn siad; cosnaíd†	a chosnaíonn; a chosnaíos / a gcosnaíonn*; a gcosnaíos*	cosnaítear
	past	chosain mé; chosnaíos	chosain tú; chosnaís	chosain sé, sí	chosnaíomar; chosain muid	chosain sibh; chosnaíobhair	chosain siad; chosnaíodar	a chosain / ar chosain*	cosnaíodh
	past habitual	chosnaínn / gcosnaínn‡‡	chosnaíteá / gcosnaíteᇇ	chosnaíodh sé, sí / gcosnaíodh sé, s퇇	chosnaímis; chosnaíodh muid / gcosnaímis‡‡; gcosnaíodh muid‡‡	chosnaíodh sibh / gcosnaíodh sibh‡‡	chosnaídís; chosnaíodh siad / gcosnaídís‡‡; gcosnaíodh siad‡‡	a chosnaíodh / a gcosnaíodh*	chosnaítí / gcosnaít퇇
future		cosnóidh mé; cosnód; cosnóchaidh mé†	cosnóidh tú; cosnóir†; cosnóchaidh tú†	cosnóidh sé, sí; cosnóchaidh sé, sí†	cosnóimid; cosnóidh muid; cosnóchaimid†; cosnóchaidh muid†	cosnóidh sibh; cosnóchaidh sibh†	cosnóidh siad; cosnóid†; cosnóchaidh siad†	a chosnóidh; a chosnós; a chosnóchaidh†; a chosnóchas† / a gcosnóidh*; a gcosnós*; a gcosnóchaidh*†; a gcosnóchas*†	cosnófar; cosnóchar†
conditional		chosnóinn; chosnóchainn† / gcosnóinn‡‡; gcosnóchainn†‡‡	chosnófá; chosnóchthᆠ/ gcosnófᇇ; gcosnóchthᆇ‡	chosnódh sé, sí; chosnóchadh sé, s토/ gcosnódh sé, s퇇; gcosnóchadh sé, s톇‡	chosnóimis; chosnódh muid; chosnóchaimis†; chosnóchadh muid† / gcosnóimis‡‡; gcosnódh muid‡‡; gcosnóchaimis†‡‡; gcosnóchadh muid†‡‡	chosnódh sibh; chosnóchadh sibh† / gcosnódh sibh‡‡; gcosnóchadh sibh†‡‡	chosnóidís; chosnódh siad; chosnóchadh siad† / gcosnóidís‡‡; gcosnódh siad‡‡; gcosnóchadh siad†‡‡	a chosnódh; a chosnóchadh† / a gcosnódh*; a gcosnóchadh*†	chosnófaí; chosnóchtha토/ gcosnófa퇇; gcosnóchtha톇‡
subjunctive	present	go gcosnaí mé; go gcosnaíod†	go gcosnaí tú; go gcosnaír†	go gcosnaí sé, sí	go gcosnaímid; go gcosnaí muid	go gcosnaí sibh	go gcosnaí siad; go gcosnaíd†	—	go gcosnaítear
	past	dá gcosnaínn	dá gcosnaíteá	dá gcosnaíodh sé, sí	dá gcosnaímis; dá gcosnaíodh muid	dá gcosnaíodh sibh	dá gcosnaídís; dá gcosnaíodh siad	—	dá gcosnaítí
imperative		cosnaím	cosain	cosnaíodh sé, sí	cosnaímis	cosnaígí; cosnaídh†	cosnaídís	—	cosnaítear
verbal noun		cosaint
past participle		cosanta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

• Alternative verbal noun: cosnamh

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cosain	chosain	gcosain
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.