dönence

Turkish

Etymology

From dönmek (“to turn”).

Noun

dönence (definite accusative dönenceyi, plural dönenceler)

1. tropic

Declension

Inflection
Nominative	dönence
Definite accusative	dönenceyi
	Singular	Plural
Nominative	dönence	dönenceler
Definite accusative	dönenceyi	dönenceleri
Dative	dönenceye	dönencelere
Locative	dönencede	dönencelerde
Ablative	dönenceden	dönencelerden
Genitive	dönencenin	dönencelerin

Derived terms

• Yengeç Dönencesi
• Oğlak Dönencesi