degolar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Galician-Portuguese degolar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Latin decollāre, present infinitive of dēcollō (I decapitate or behead).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

degolar (first-person singular present degolo, first-person singular preterite degolei, past participle degolado)

  1. to slit the throat
  2. to nod

Conjugation

[edit]

References

[edit]
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “degolar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “degolar”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • degolar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • degolar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
  • degolar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • degolar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • degolar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Latin dēcollāre (to decapitate or behead), from dē- +‎ collum (neck, throat) +‎ (compare Portuguese colo).

Pronunciation

[edit]
 
 
  • (Portugal) IPA(key): /dɨ.ɡuˈlaɾ/ [dɨ.ɣuˈlaɾ]
    • (Southern Portugal) IPA(key): /dɨ.ɡuˈla.ɾi/ [dɨ.ɣuˈla.ɾi]

  • Hyphenation: de‧go‧lar

Verb

[edit]

degolar (first-person singular present degolo, first-person singular preterite degolei, past participle degolado)

  1. to behead, decapitate

Conjugation

[edit]