drzewiany

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish drzewiany (drzewyany/drzevyane), from Proto-Slavic *dervěnъ. By surface analysis, drzewo +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /dʐɛˈvja.nɨ/
• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: drze‧wia‧ny

Adjective

drzewiany (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) wooden

   Synonym: drewniany

2. (obsolete, relational) tree; ligneous (of or pertaining to a tree)

   Synonym: drzewny

Declension

Declension of drzewiany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	drzewiany		drzewiana	drzewiane	drzewiani	drzewiane
genitive	drzewianego		drzewianej	drzewianego	drzewianych
dative	drzewianemu		drzewianej	drzewianemu	drzewianym
accusative	drzewianego	drzewiany	drzewianą	drzewiane	drzewianych	drzewiane
instrumental	drzewianym		drzewianą	drzewianym	drzewianymi
locative	drzewianym		drzewianej	drzewianym	drzewianych

Further reading

• Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “drzewiany”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “drzewiany”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 571
• drzewiany in Polish dictionaries at PWN