dygnitarz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from German Dignitar.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɨɡˈɲi.taʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itaʂ
  • Syllabification: dyg‧ni‧tarz

Noun

[edit]

dygnitarz m pers

  1. dignitary (important or influential person)
    Synonym: dostojnik

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
nouns
[edit]
adverb
noun

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “dygnitarz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “dygnitarz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

[edit]
  • dygnitarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dygnitarz in Polish dictionaries at PWN