ferkeapje

West Frisian

Etymology

From fer- +‎ keapje.

Pronunciation

• IPA^(key): /fərˈkɪə̯pjə/

Verb

ferkeapje

1. to sell

Inflection

Conjugation of ferkeapje

Infinitive: ferkeapje
	Present tense				Past tense
person	singular		plural		singular		plural
1st	ik	ferkeapje	wy	ferkeapje	ik	ferkocht	wy	ferkochten
2nd	do/dû	ferkeapest	jimme	ferkeapje	do/dû	ferkochtst	jimme	ferkochten
3rd	hy/sy	ferkeapet	hja	ferkeapje	hy/sy	ferkocht	hja	ferkochten
	Present participle		Imperative		Auxiliary		Past participle
	ferkeapjend (ferkeapjende)		ferkeapje		hawwe		ferkocht

Further reading

• “ferkeapje”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011