frustrować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French frustrer, German frustrieren + -ować, from Latin frūstrō.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /frusˈtrɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: frus‧tro‧wać

Verb

[edit]

frustrować impf (perfective sfrustrować)

  1. (transitive, literary) to frustrate (to cause stress or annoyance)
  2. (reflexive with się, literary) to be frustrated

Conjugation

[edit]
Conjugation of frustrować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive frustrować
present tense 1st frustruję frustrujemy
2nd frustrujesz frustrujecie
3rd frustruje frustrują
impersonal frustruje się
past tense 1st frustrowałem,
-(e)m frustrował
frustrowałam,
-(e)m frustrowała
frustrowałom,
-(e)m frustrowało
frustrowaliśmy,
-(e)śmy frustrowali
frustrowałyśmy,
-(e)śmy frustrowały
2nd frustrowałeś,
-(e)ś frustrował
frustrowałaś,
-(e)ś frustrowała
frustrowałoś,
-(e)ś frustrowało
frustrowaliście,
-(e)ście frustrowali
frustrowałyście,
-(e)ście frustrowały
3rd frustrował frustrowała frustrowało frustrowali frustrowały
impersonal frustrowano
future tense 1st będę frustrował,
będę frustrować
będę frustrowała,
będę frustrować
będę frustrowało,
będę frustrować
będziemy frustrowali,
będziemy frustrować
będziemy frustrowały,
będziemy frustrować
2nd będziesz frustrował,
będziesz frustrować
będziesz frustrowała,
będziesz frustrować
będziesz frustrowało,
będziesz frustrować
będziecie frustrowali,
będziecie frustrować
będziecie frustrowały,
będziecie frustrować
3rd będzie frustrował,
będzie frustrować
będzie frustrowała,
będzie frustrować
będzie frustrowało,
będzie frustrować
będą frustrowali,
będą frustrować
będą frustrowały,
będą frustrować
impersonal będzie frustrować się
conditional 1st frustrowałbym,
bym frustrował
frustrowałabym,
bym frustrowała
frustrowałobym,
bym frustrowało
frustrowalibyśmy,
byśmy frustrowali
frustrowałybyśmy,
byśmy frustrowały
2nd frustrowałbyś,
byś frustrował
frustrowałabyś,
byś frustrowała
frustrowałobyś,
byś frustrowało
frustrowalibyście,
byście frustrowali
frustrowałybyście,
byście frustrowały
3rd frustrowałby,
by frustrował
frustrowałaby,
by frustrowała
frustrowałoby,
by frustrowało
frustrowaliby,
by frustrowali
frustrowałyby,
by frustrowały
impersonal frustrowano by
imperative 1st niech frustruję frustrujmy
2nd frustruj frustrujcie
3rd niech frustruje niech frustrują
active adjectival participle frustrujący frustrująca frustrujące frustrujący frustrujące
passive adjectival participle frustrowany frustrowana frustrowane frustrowani frustrowane
contemporary adverbial participle frustrując
verbal noun frustrowanie

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
adjective
nouns

Further reading

[edit]
  • frustrować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • frustrować in Polish dictionaries at PWN