geinig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From gein (fun) +‎ -ig (-y).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

geinig (comparative geiniger, superlative geinigst)

  1. (Netherlands, informal) funny

Inflection

[edit]
Declension of geinig
uninflected geinig
inflected geinige
comparative geiniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial geinig geiniger het geinigst
het geinigste
indefinite m./f. sing. geinige geinigere geinigste
n. sing. geinig geiniger geinigste
plural geinige geinigere geinigste
definite geinige geinigere geinigste
partitive geinigs geinigers