határtalan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

határ +‎ -talan

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈhɒtaːrtɒlɒn]
  • Hyphenation: ha‧tár‧ta‧lan

Adjective

[edit]

határtalan (comparative határtalanabb, superlative leghatártalanabb)

  1. unlimited, boundless, limitless, infinite, dimensionless, immense
    A lelkesedésük határtalan.Their enthusiasm is boundless.

Declension

[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative határtalan határtalanok
accusative határtalant határtalanokat
dative határtalannak határtalanoknak
instrumental határtalannal határtalanokkal
causal-final határtalanért határtalanokért
translative határtalanná határtalanokká
terminative határtalanig határtalanokig
essive-formal határtalanként határtalanokként
essive-modal határtalanul
inessive határtalanban határtalanokban
superessive határtalanon határtalanokon
adessive határtalannál határtalanoknál
illative határtalanba határtalanokba
sublative határtalanra határtalanokra
allative határtalanhoz határtalanokhoz
elative határtalanból határtalanokból
delative határtalanról határtalanokról
ablative határtalantól határtalanoktól
non-attributive
possessive - singular
határtalané határtalanoké
non-attributive
possessive - plural
határtalanéi határtalanokéi

Further reading

[edit]