incantaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of incantō
Participle[edit]
incantātūrus (feminine incantātūra, neuter incantātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incantātūrus | incantātūra | incantātūrum | incantātūrī | incantātūrae | incantātūra | |
Genitive | incantātūrī | incantātūrae | incantātūrī | incantātūrōrum | incantātūrārum | incantātūrōrum | |
Dative | incantātūrō | incantātūrō | incantātūrīs | ||||
Accusative | incantātūrum | incantātūram | incantātūrum | incantātūrōs | incantātūrās | incantātūra | |
Ablative | incantātūrō | incantātūrā | incantātūrō | incantātūrīs | |||
Vocative | incantātūre | incantātūra | incantātūrum | incantātūrī | incantātūrae | incantātūra |