insinuatrix

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From īnsinuō (insinuate) +‎ -trīx.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

īnsinuātrīx f (genitive īnsinuātrīcis, masculine īnsinuātor); third declension

  1. (Ecclesiastical Latin) a female introducer; she that introduces or makes known

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative īnsinuātrīx īnsinuātrīcēs
Genitive īnsinuātrīcis īnsinuātrīcum
Dative īnsinuātrīcī īnsinuātrīcibus
Accusative īnsinuātrīcem īnsinuātrīcēs
Ablative īnsinuātrīce īnsinuātrīcibus
Vocative īnsinuātrīx īnsinuātrīcēs

Related terms[edit]

References[edit]