kalım

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From kal- +‎ -ım.

Noun

[edit]

kalım (definite accusative kalımı, plural kalımlar)

  1. survival
    ölüm kalım meselesia matter of life and death

Declension

[edit]
Inflection
Nominative kalım
Definite accusative kalımı
Singular Plural
Nominative kalım kalımlar
Definite accusative kalımı kalımları
Dative kalıma kalımlara
Locative kalımda kalımlarda
Ablative kalımdan kalımlardan
Genitive kalımın kalımların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kalımım kalımlarım
2nd singular kalımın kalımların
3rd singular kalımı kalımları
1st plural kalımımız kalımlarımız
2nd plural kalımınız kalımlarınız
3rd plural kalımları kalımları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kalımımı kalımlarımı
2nd singular kalımını kalımlarını
3rd singular kalımını kalımlarını
1st plural kalımımızı kalımlarımızı
2nd plural kalımınızı kalımlarınızı
3rd plural kalımlarını kalımlarını
Dative
Singular Plural
1st singular kalımıma kalımlarıma
2nd singular kalımına kalımlarına
3rd singular kalımına kalımlarına
1st plural kalımımıza kalımlarımıza
2nd plural kalımınıza kalımlarınıza
3rd plural kalımlarına kalımlarına
Locative
Singular Plural
1st singular kalımımda kalımlarımda
2nd singular kalımında kalımlarında
3rd singular kalımında kalımlarında
1st plural kalımımızda kalımlarımızda
2nd plural kalımınızda kalımlarınızda
3rd plural kalımlarında kalımlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kalımımdan kalımlarımdan
2nd singular kalımından kalımlarından
3rd singular kalımından kalımlarından
1st plural kalımımızdan kalımlarımızdan
2nd plural kalımınızdan kalımlarınızdan
3rd plural kalımlarından kalımlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kalımımın kalımlarımın
2nd singular kalımının kalımlarının
3rd singular kalımının kalımlarının
1st plural kalımımızın kalımlarımızın
2nd plural kalımınızın kalımlarınızın
3rd plural kalımlarının kalımlarının

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]