kaupangr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun[edit]
kaupangr m (genitive kaupangrs)
Declension[edit]
Declension of kaupangr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kaupangr | kaupangrinn | kaupangrar | kaupangrarnir |
accusative | kaupangr | kaupangrinn | kaupangra | kaupangrana |
dative | kaupangri | kaupangrinum | kaupungum | kaupungunum |
genitive | kaupangrs | kaupangrsins | kaupangra | kaupangranna |
Declension of kaupangr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kaupangr | kaupangrinn | kaupangar | kaupangarnir |
accusative | kaupang | kaupanginn | kaupanga | kaupangana |
dative | kaupangi | kaupanginum | kaupungum | kaupungunum |
genitive | kaupangs | kaupangsins | kaupanga | kaupanganna |
Derived terms[edit]
- kaupangrslýðr m (“townsfolk”)
Descendants[edit]
- Icelandic: kaupangur
- Faroese: keypangur
- Norwegian Nynorsk: kaupang; (placenames) Kaupang, Kaupanger, Koppang
- Old Swedish: kø̄punger
- Swedish: köping
- Old Danish: køping
- Danish: købing
- Old Gutnish: kaupungr
- → Norwegian Bokmål: kaupang
References[edit]
- “kaupangr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press