kilko

Chamicuro

Numeral

kilko

1. three

Old Polish

Alternative forms

• kielko

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *koliko. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kilʲkɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /kilʲkɔ/

Pronoun

kilko

1. (attested in Masovia) more than two but less than ten (a quantity from three to nine); several; few
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 51:

     A po kylko dny (post aliquot dies)... Maczey... zaplaczil thy pyenyądze

     [A po kilko dni (post aliquot dies)... Maciej... zapłacił ty pieniądze]

2. (interrogative, attested in Lesser Poland) how many?
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page 118:

     Kelko gest dnwo (pro dnow, quot sunt dies) slvghy twego?

     [Kielko jest dniow (quot sunt dies) sługi twego?]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 73, 4:

     Kelco zglobyl se iest neprzyaczel w swøtem (quanta malignatus est inimicus in sancto)!

     [Kielko zgłobił sie jest nieprzyjaciel w świętem (quanta malignatus est inimicus in sancto)!]

3. (relative, attested in Lesser Poland) as many as
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[3], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 77, 3:

     Kelko sliszeli y poznaly iesmi ie (quanta audivimus et cognovimus ea) y oczczowe naszi powadali sø nam, ne sø vtaiona od sinow gich

     [Kielko słyszeli i poznali jesmy je (quanta audivimus et cognovimus ea) i oćcowie naszy powiadali są nam, nie są utajona od synow jich]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[4], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 77, 7:

     Powadali sø nam... powadaiøcz..., kelko kazal oczczom naszim ziawona vczinicz ie sinom swogim, bi poznalo pocolene druge (quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis)

     [Powiadali są nam... powiadając..., kielko kazał oćcom naszym zjawiona uczynić je synom swojim, by poznało pokolenie drugie (quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis)]

Descendants

• Masurian: kilkä
• Polish: kilka, kilko, kielko, kielka, kolko, koliko
• Silesian: kilka, kela

References

• Boryś, Wiesław (2005) “kilka”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “kilka”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “kilka”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kilko, kielko”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology 1

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈkil.kɔ/

Numeral

kilko

1. Middle Polish form of kilka

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkil.kɔ/
• Rhymes: -ilkɔ
• Syllabification: kil‧ko

Noun

kilko f

1. vocative singular of kilka