knackning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

knacka +‎ -ning

Noun

[edit]

knackning c

  1. knocking

Declension

[edit]
Declension of knackning 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative knackning knackningen knackningar knackningarna
Genitive knacknings knackningens knackningars knackningarnas

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]