laða

See also: lada, láda, läda, låda, lađa, łada, Lada, and Láďa

Faroese

Noun

laða

1. genitive plural of lað

Icelandic

Etymology

From Old Norse laða, from Proto-Germanic *laþōną (“to invite”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlaːða/

  Rhymes: -aːða

Verb

laða (weak verb, third-person singular past indicative laðaði, supine laðað)

1. to attract (usually used with the preposition að (“to”))

Conjugation

laða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að laða
supine (sagnbót)		laðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		laðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég laða	við löðum	present (nútíð)	ég laði	við löðum
	þú laðar	þið laðið		þú laðir	þið laðið
	hann, hún, það laðar	þeir, þær, þau laða		hann, hún, það laði	þeir, þær, þau laði
past (þátíð)	ég laðaði	við löðuðum	past (þátíð)	ég laðaði	við löðuðum
	þú laðaðir	þið löðuðuð		þú laðaðir	þið löðuðuð
	hann, hún, það laðaði	þeir, þær, þau löðuðu		hann, hún, það laðaði	þeir, þær, þau löðuðu
imperative (boðháttur)	laða (þú)	laðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	laðaðu	laðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

laðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að laðast
supine (sagnbót)		laðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		laðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég laðast	við löðumst	present (nútíð)	ég laðist	við löðumst
	þú laðast	þið laðist		þú laðist	þið laðist
	hann, hún, það laðast	þeir, þær, þau laðast		hann, hún, það laðist	þeir, þær, þau laðist
past (þátíð)	ég laðaðist	við löðuðumst	past (þátíð)	ég laðaðist	við löðuðumst
	þú laðaðist	þið löðuðust		þú laðaðist	þið löðuðust
	hann, hún, það laðaðist	þeir, þær, þau löðuðust		hann, hún, það laðaðist	þeir, þær, þau löðuðust
imperative (boðháttur)	laðast (þú)	laðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	laðastu	laðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

laðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	laðaður	löðuð	laðað		laðaðir	laðaðar	löðuð
accusative (þolfall)	laðaðan	laðaða	laðað		laðaða	laðaðar	löðuð
dative (þágufall)	löðuðum	laðaðri	löðuðu		löðuðum	löðuðum	löðuðum
genitive (eignarfall)	laðaðs	laðaðrar	laðaðs		laðaðra	laðaðra	laðaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	laðaði	laðaða	laðaða		löðuðu	löðuðu	löðuðu
accusative (þolfall)	laðaða	löðuðu	laðaða		löðuðu	löðuðu	löðuðu
dative (þágufall)	laðaða	löðuðu	laðaða		löðuðu	löðuðu	löðuðu
genitive (eignarfall)	laðaða	löðuðu	laðaða		löðuðu	löðuðu	löðuðu

Derived terms

• aðlaðandi
• óaðlaðandi